Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Rita van Westen

Anja Eshuis - Bijna Dorpsgenoten: Anja Eshuis

29-7-2007

Deze zomer in ‘Dorpsgenoten’ een serie portretten van personen die niet in Biddinghuizen wonen, maar er zo vaak zijn, dat ze bijna als dorpsgenoten beschouwd mogen worden. Deze week aflevering 3.

Door Rita van Westen


Anja Eshuis. Geboren te Hoogeveen, nu woonachtig in Dronten

Twintig jaar heb ik in Biddinghuizen gewoond, aan de Koolzaadhof. In het begin had ik onvoorstelbaar veel heimwee naar Hoogeveen. Mijn ouders hebben me echt door de eerste tijd hier heen gesleept, ze kwamen elke week langs. Mijn drukke baan als treinstewardess bij Wagonlits maakte dat ik vaak van huis was. Maar de vrije dagen hier, die vond ik erg. Gelukkig had ik mijn ouders. Als ik thuis kwam, stond er meestal gebak van Tietema op tafel. Mijn vader onderhield de tuin, moeder hielp me in het huishouden. En gaandeweg ben ik me toch in Biddinghuizen thuis gaan voelen. Prettige mensen, lieve buren. Het is helemaal goed gekomen tussen Biddinghuizen en mij.

Maar toen ik hier eenmaal gewend was, misten mijn ouders mijn aanwezigheid in Hoogeveen. Mijn vader was politieagent, een sociaal mens met een sterk karakter. Mijn moeder is expressief, deed aan toneel. Van beiden heb ik veel meegekregen. Ik ben ze er dankbaar voor. ‘Wat ben je toch stil’, merkte mijn moeder een keer op, richting mijn vader. ‘Ach, was ze nog maar thuis’, was zijn antwoord. Dat is prachtig toch, als je zulke familiebanden hebt?

Nu woon ik al weer veertien jaar in Dronten met Tim, de eigenaar van café Het Koetsiertje. Dronten heeft natuurlijk meer te bieden dan Biddinghuizen, maar toch voel ik me niet echt Drontenaar. Ook geen Biddinghuizenaar, trouwens. Ik hoor in beide plaatsen thuis. Dat het beter gaat met Biddinghuizen, doet me goed. We merken het ook aan onze gasten in het café, dat is toch een afspiegeling van de samenleving van Biddinghuizen. Jammer alleen dat er voor de jeugd niet genoeg te doen is. Ze lopen er vaak zo verloren bij. Het komt omdat ze geen eigen plek hebben, maar daar is wel behoefte aan volgens mij. Het Koetsiertje is nu nog de enige kroeg, wij alleen kunnen het niet oplossen. Toch wil ik graag met de jeugd in Biddinghuizen in gesprek om te kijken wat we voor ze kunnen betekenen. We kunnen misschien samen wel een avond in de week invullen. Ik hoop dat ze eens komen praten hierover.

Zou je in Biddinghuizen willen wonen?
Het maakt me werkelijk niet uit of ik in Dronten of Biddinghuizen woon. Ik voel me thuis in deze gemeente. Door ons werk in het Koetsiertje speelt ons sociale leven zich grotendeels in het café af. Voor al onze gasten, en dat is een gemêleerd gezelschap, probeer ik van betekenis te zijn. Oud en jong gaat goed samen in ons café. Daar ben ik trots op; dat zoveel verschillende mensen zich bij ons in Het Koetsiertje thuis voelen.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat