Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Rita van Westen

Ria Bron - Een groter plan

17-3-2007


Ria Bron, geboren in Drachten. Woont sinds 1993 in Biddinghuizen.

Na een poos ‘rondgezworven’ te hebben tussen Ermelo, Putten en Biddinghuizen kochten we een huis aan De Zaaiviool. Al eerder hadden we hier een poosje gewoond en als ik ergens beslist niet naar toe wilde, dan was het Biddinghuizen. Mijn man Bas had er minder moeite mee, maar ik was bang dat ik me ingesloten zou gaan voelen. Je hebt hier bovendien echt een auto nodig om ergens te komen.

We hadden een huis gezien op een hoekje, aan de rand van het dorp. Met tegenzin heb ik toegestemd daar op te bieden, want ik wilde veel liever op de Veluwe blijven. Een belachelijk laag bod hebben we gedaan. Ik was ervan overtuigd dat we voor zo weinig geld het huis nooit zouden krijgen, en maakte me dan ook niet ongerust. Maar drie weken later was de koop gesloten. Wij zijn Christenen en ik ben ervan overtuigd dat God mij naar Biddinghuizen wilde hebben. ‘Heer, als U wilt dat wij daar naar toe gaan, naar dat huis, voor dat bedrag, dan doen we dat’, heb ik toen gezegd.

Ik ben echt een buitenmens, heb ruimte nodig. Dat was geen probleem, toen we nog aan de rand van het dorp woonden. Maar twee jaar geleden gebeurde waar ik vanaf het begin hier in dit dorp bang voor was; het begon me te benauwen. We woonden, door alle woningbouw, inmiddels bijna in het midden van het dorp, omsloten door huizen. Dat is niks voor mij. Ik wilde weg. Ik begreep er niets meer van wat God met Biddinghuizen en met mij voor had. We hebben een bord in de tuin gezet, maar kopers voor ons huis kwamen er niet.

Toen opeens, tijdens die moeilijke periode, kreeg ik een paardenstal ter overname aangeboden, mét een paard. Het was op de ponyweide, vlak bij ons huis. Ik hoefde geen vijf minuten na te denken. Meteen heb ik ook dat bord uit onze tuin gehaald. Op de ponyweide vind ik de rust en de vrijheid die ik nodig heb. In die tijd kwamen we tevens in contact met de evangelist/pionier Jan van de Vegt en met hem hebben we een Alpha cursus in Biddinghuizen opgezet. Dit jaar gaat de derde cursus alweer van start. Geweldig, toch?

Alles heeft een doel gehad. Het was onderdeel van een groter plan. Ik voel me hier nu heel gelukkig en breng veel tijd door bij onze stal, die een ontmoetingsplaats is geworden voor veel mensen. Tussen de weilanden met paarden en kippen komen mensen tot rust, worden contacten gelegd en soms diepgaande gesprekken gevoerd. Onze stal heeft voor velen een sociale functie. Het heeft allemaal zo moeten zijn.

Wat betekent Biddinghuizen voor Ria Bron?
Ik kan heel somber worden bij de gedachte dat onze ponyweides over enige tijd plaats zullen moeten maken voor woningbouw en maak me zorgen over het verdwijnen van deze fijne plek waar zovelen contact met de natuur vinden, en een luisterend oor. De beesten hier oefenen op veel mensen een enorme aantrekkingskracht uit. De noodzaak voor groei van Biddinghuizen begrijp ik wel. Maar begrijpt men bij de gemeente ook de noodzaak en het bestaansrecht van de ponyweides? Ik hoop van wel.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat