Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Rita van Westen

Yvonne van Bemmel - 55 kilo minder

12-5-2007


Yvonne van Bemmel, geboren in de Jordaan, Amsterdam. Woont in Biddinghuizen sinds 1979.

We woonden in de Marnixstraat, in een piepklein woninkje driehoog achter, toen onze oudste dochter Sabina werd geboren. Het was daar heel moeilijk om met haar naar buiten te gaan. De ramen open zetten deden we ook niet zo vaak, vanwege de vieze verkeersdampen. Geen ideale situatie dus om een kind op te laten groeien. Mijn zus Alie woonde al in Biddinghuizen. Rust, groen, ruimte in overvloed, dat wilden wij ook voor onze kinderen. En zo zijn John en ik naar Biddinghuizen gekomen.

We hebben eerst een jaar op de Bremerberg gewoond, voordat we een huis in Swifterbant aangeboden kregen. Swifterbant… Dat zou betekenen dat we weer naar een ander dorp zouden gaan en daar hadden we geen zin in. Daarom hebben we gewacht tot we een huis aan de Wendakker kregen.
De stilte hier, daar heb ik toch zo aan moeten wennen. In het begin gingen we ieder weekeinde terug naar Amsterdam, beurtelings naar mijn ouders en naar de ouders van John. Maar op een gegeven moment gingen we ons ergeren aan het lawaai en de drukte van de grote stad. Ik kwam soms zelfs met hoofdpijn weer thuis. En toen besefte ik dat ik aan de rust van Biddinghuizen gewend was geraakt.

Mijn gezondheid heeft de laatste jaren flink te wensen overgelaten. Toch sta ik positief in het leven, al zijn er momenten geweest dat het niet gemakkelijk was. Zielig zijn is het allerlaatste wat ik wil. Het is hartverwarmend hoe de mensen in het dorp mij in moeilijke periodes altijd gesteund hebben, met kaarten, bloemen of een aardig woordje. Dat vind je volgens mij alleen maar in Biddinghuizen.

De afgelopen jaren ben ik 55 kilo afgevallen, met behulp van een maagband. Het gewichtsverlies was voor mijn gezondheid noodzakelijk en ik ben zo blij dat het gelukt is! Het was ondanks de maagband zeker geen gemakkelijke strijd. Ik kan nog maar heel weinig eten en dat is niet altijd leuk. Tijdens feestdagen of gezellig op een terrasje kan ik nooit zomaar iets nemen. Maar dat weegt niet op tegen de voordelen van niet meer al die kilo’s mee te hoeven sjouwen. Ik ben er heel bij mee.

Over een poosje gaan we met onze bloemenkiosk verhuizen naar een van de nieuwe winkels, op de hoek van het Plein. Een mooi plekje. We krijgen twee keer zoveel ruimte dan we nu hebben. Zestien jaar geleden zijn we begonnen met een verrijdbaar stalletje en moet je nu eens zien! Ik ben de mensen in Biddinghuizen erg dankbaar dat ze ons dit gunnen. We hebben er samen hard voor gewerkt, John heeft alle benodigde diploma’s gehaald. Maar John en ik beseffen terdege dat zonder steun van de mensen in Biddinghuizen het niet gelukt zou zijn. Bedankt daarvoor!


Wat betekent Biddinghuizen voor Yvonne van Bemmel?
Wat fijn dat het dorp zo opgeknapt is. De gerenoveerde wijken zien er prachtig uit, het is een heel ander gezicht zo. En straks is het winkelcentrum klaar! Het wordt volgens mij heel mooi allemaal. Wat ik jammer vind is dat de ‘oude’ winkels niet opgeknapt worden. Helaas is daar geen financiële ruimte voor. Het moet natuurlijk wel allemaal opgebracht kunnen worden en de winkeliers hebben het al moeilijk genoeg. Ik hoop dat de inwoners van Biddinghuizen beseffen hoe belangrijk het is dat ze in hun eigen dorp de boodschappen doen. Ik heb hier echt mijn plek gevonden, ga beslist nooit meer weg. Iedere eerste zondagochtend van de maand help ik mee in de Tweede Kamer (Koetshuis). Dan drinken we eerst koffie met de ouderen en daarna eten we samen. Dat is altijd heel gezellig. Mochten er nog ouderen in Biddinghuizen zijn die ook willen komen, dan zijn ze van harte welkom.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat