Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Annelies Havinga - We worden geleid door een gids

7-1-2012


Zij is in Ten Boer geboren, dat ligt tussen Groningen en Delfzijl, haar moeder komt uit het westen, uit Heilo en haar vader uit de stad Groningen. Ze zijn gescheiden toen ze elf jaar was. Annelies is enigst kind. Ze bleef bij haar moeder wonen en heeft een fijne jeugd gehad. Doordat ze toch vrij vroeg al wijzer was dan andere kinderen, paste Bert heel goed bij haar. Bert is 15 jaar ouder dan Annelies. Ze hebben een pleegzoon Donny. Bert heeft een eigen koeriersbedrijf en werkt vanuit Utrecht. Annelies werkt 24 uur als administratief medewerkster bij Bureau Jeugdzorg in Harderwijk.

Ik heb eerst de Mavo gedaan, daarna ben ik gaan studeren aan de HBO opleiding activiteiten begeleiding aan het Alpha college in Groningen? Ik kreeg de mogelijkheid extern vanuit school, , stage te gaan lopen in Ermelo bij ’s Heerenloo; verstandelijk gehandicapte volwassenen op de kaarsenmakerij. Een keer in de twee weken was er een terugkomdag op school. Na drie maanden ontmoette ik mijn vriend, Bert. Ik was achttien en hij tweeëndertig. Na de stage in 1998 en nog een half jaar naar school huurden we een woning in Ermelo en gingen samenwonen. Uiteindelijk kochten we in 2007 in Biddinghuizen een huis. We wonen hier nu vier jaar.
We hebben een pleegkindje in huis. Ik heb nooit bewust een kinderwens gehad. Je zult je afvragen: Waarom dan wel een kind van een ander? Het zit zo. We hebben wel een zorgwens, maar het kind hoeft niet van onszelf te zijn. Er zijn zoveel kinderen die geen goede toekomst hebben en die met pleegouders een betere kans krijgen in deze wereld. Onze pleegzoon heet Donny en hij komt uit Almere. De bedoeling is dat hij bij ons opgroeit. Hij heeft nog twee broers die tweeling zijn. Zij wonen bij elkaar in Lelystad. Hun moeder kan niet voor de drie kinderen zorgen. De broers van zeven jaar komen gezellig een keer per maand bij ons logeren.
Nadat ik mijn stage had afgerond, ben ik bij het COA (centraal orgaan opvang asielzoekers) aan het werk gegaan. Ik was casemanager, wat inhield dat ik de ‘vertrekgesprekken’ voerde. Ik ging mensen vertellen dat de IND (immigratie en naturalisatiedienst) had besloten dat ze binnen achtentwintig dagen Nederland moesten verlaten. Dit heb ik zes jaar gedaan. Dat heeft een behoorlijke impact gehad op vooral mijn gevoel. Ik wilde mensen blijven zien als mensen en niet als een nummer en de manier waarop Nederland met asielzoekers omgaat, werd toen steeds minder mijn ding. Ik ging er onder lijden en nam het liefst die jonge vrouw met twee kleine kinderen, die bij de bushalte wachtten op een reis ‘weet niet waar naar toe’, mee naar mijn eigen huis. Op het juiste moment kreeg ik de kans tijdens een reorganisatie drie maanden betaald thuis te gaan zitten en op zoek te gaan naar een nieuwe baan. Dit heb ik gedaan. Ik ben op een dag zo een uitzendbureau naar binnen gelopen en vroeg om administratief werk, maar dan nog wel iets met mensen. Ik werk nu alweer vijf jaar bij Bureau Jeugdzorg in Harderwijk als secretaresse en met heel veel plezier.
Via een vriendin ben ik een Reiki cursus gaan doen. Bij Reiki leer je om energie van jou over te brengen op een ander die het op dat moment nodig heeft. Je brengt tijd en rust bij elkaar, zodat ‘de pijn’ minder wordt. Je kunt Reiki in delen beoefenen met een leraar. Ik heb alleen deel één gedaan, want ik kwam via ‘het elfde huis’ in Harderwijk terecht bij een medium; Jaco Elken. Een Medium is een overdrager van informatie uit andere dimensies. Het elfde huis is een spiritueel centrum. Daar, bij hem, heb ik geleerd dat er meer is tussen hemel en aarde, maar ik wist niet dat het zo gemakkelijk was om het te leren zien, horen, voelen en vooral te ervaren. Jacco trok mij zo aan, omdat hij de nuchterheid zelf is, zoals ik zelf ook ben. Het is niet zo dat je als je zegt:’ ik praat met mijn gidsen’, je dan de hele dag op wolkjes loopt. Wat ik bedoel met gidsen is moeilijk zo uit te leggen. Het is nl voor iedereen anders. Ik wil dit graag delen met anderen, die hierin geïnteresseerd zijn en daarom start ik mijn eigen ‘lichtcirkel’ op in het Koetshuis. Elke laatste woensdagavond van de maand ga ik door middel van meditatie en oefeningen mensen laten ontdekken wat ieders kwaliteiten zijn. Je zult zien dat je veel meer kan (en al hebt) dan je denkt.
Elke vrijdagavond doe ik bij mijn buurman Henk van der Veen Tai Chi in het Koetshuis, heerlijk ontspannen, ik kan het iedereen aanraden. Het is goed voor jong en oud.

Biddinghuizen voor Annelies: rust, gezellige buurt, leuke mensen, de mensen komen uit allerlei windstreken, ik ben hier tevreden, zit op mijn plek, ik wil hier wel oud worden. Het zou leuk als mijn moeder deze kant op komt wonen. Ze woont nog in Ten Boer. Kunnen we lekker samen van de kinderen genieten, want wie weet komt er nog wel een kindje onze kant op.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat