Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Klaas Keimpema - Behoort bij de eerste bewoners van Biddinghuizen

2-11-2013


Klaas is geboren in Oosterhesselen in Drenthe, tussen Hoogeveen en Emmen en is zevenenzeventig jaar. Zijn vader was landarbeider. Thuis waren er nog zes kinderen. Hij is de oudste. In 1964 trouwde hij met Tinie Dijk en kreeg drie kinderen. Tinie komt uit Ten Boer bij Groningen. Van een bruiloft kwam een bruiloft. Maar zij was nog maar vijftien, dus er werd nog even gewacht.


Ik ben opgegroeid in Nieuw Balinge, een klein dorpje tussen Westerbork en Hoogeveen. Met mijn vijftiende ging ik aan het werk bij een boer van ‘s morgens 07.00 uur  tot  ’s avonds  17.30 uur, op zaterdags werkten we een halve dag. Met achttien jaar ging ik in dienst in Vught, daarna werd ik overgeplaatst naar Roemond en later naar Zuid Laren. Ik zat er achttien maanden. Vanuit dienst ben ik naar een ander baas gegaan, een loonbedrijf. Daar reed ik veel op de trekker; mijn vader rooide nog met de hand, in mijn tijd kwamen  de machines. We rooiden veertig  hectare. Het was  een bedrijf van tweehonderd hectare!  Later werd het gekocht door een Utrechtse levensverzekering. Nu is het terug naar Natuurmonumenten.  Zij maken er een natuurpark van: ‘ De Goudplevier’,  een natuurgebied in aanleg, en het is bijna klaar. Het wordt steeds groter. Het ligt midden in de bossen, maar moet zich nog vormen. Op dat terrein heb ik dus zeven jaar gewerkt, terwijl het nog boerenland was.
Ik kreeg verkering en wilde gaan trouwen. Maar we hadden geen huis. Mijn vader las het blad ‘De Boerderij’. Er stonden foto’s in van mooie huizen, die te huur waren in Biddinghuizen. Ik vroeg informatie zonder dat Tinie het wist. Uiteindelijk waren we heel blij met het huis. Tinie wist al wat het betekende om in een polder te wonen. Haar broer woonde in de NOP. Ik moest  er erg aan wennen. Het van huis weggaan viel niet mee; weg van moeders pappot! Ik had hier nog geen werk. Ik ben wel goedgekeurd door de Rijksdienst. Ik wist genoeg van de machines. Ik werkte  anderhalf jaar voor de Rijksdienst.  Heijboer kwam hier vanuit de NOP. Ik werd gevraagd of ik er wilde komen werken. Vijf jaar hield ik het vol om de gewassen te spuiten en in de winter de aardappelen te sorteren bij Schaap , die ook net was begonnen. Tinie zat veel alleen, ik was nooit thuis, overdag in de schuur en ’s avonds vaak spuiten. Onze Wim ging me een keer zoeken, toen was het over. De kinderen misten me. Ik  ben wat anders gaan doen; dit keer  bij Reynolds in Harderwijk. Het was een aluminiumfabriek: ik mocht op de heftruck in de ploegendienst en heb er zevenentwintig jaar gewerkt. Na verloop van tijd werd het een dagdienst van negen tot vijf uur. Met zestig jaar ging ik in de VUT.

Hobby’s: Ik zing  samen met Tinie in het gemengde koor ´Zon en Zegen´. Ook zing ik bij het Christelijk Lelystads mannenkoor in Lelystad, dat al vierentwintig  jaar bestaat. Ik was er vanaf het begin, in 1990, bij.  Zingen doe ik met heel veel plezier. We hebben veel optredens, zoals in Oude Bosch en in Utrecht in het Muziekcentrum Vredeburg. Op 9 november komt het mannenkoor bij ‘Nederland Zingt ‘op de televisie: op net twee.
Verder ben ik organist in de Protestantse Kerk en speel in de Voorhof. We delen deze taak met drie mensen. Ik ben met achtendertig jaar begonnen met orgelspelen. Vroeger speelde ik accordeon. Mijn moeder speelde al orgel. Een anekdote: Toen we twaalf en half jaar getrouwd waren, wilden we een klok halen, maar die konden we niet vinden naar onze zin. We kwamen langs een muziekhandel en gingen even binnen kijken. Ik kwam in plaats van met een klok met een orgel thuis. Ik werd wel verplicht te leren.Toen Rudolf naar Canada ging, heb ik hem vervangen. Ik ben begonnen in 1995. Ik vond in het begin heel eng. Het is nu nog altijd spannend.

Biddinghuizen voor Klaas: 50 jaar Biddinghuizen. Ik ben met dit dorp vergroeid, De eerste musical was zo’n spektakel. Alles werd afgeschermd met aardappelkisten; dat met elkaar zoiets opzetten is zo mooi. In de vakantie gaan we naar de caravan in Drenthe, lekker fietsen. Zo hebben we van beide provincies het beste.

Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat