Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Paul van Tintelen - Klussen, het werk, maar ook de caravan

12-1-2013


Paul zie je overal waar met de handen gewerkt wordt, samen met zijn vaste maatje Henk van Wilpe (ook wel Herrie genoemd), wie kent ze niet. Ooit verworven zij de titel “Buurman en Buurman”. Paul komt oorspronkelijk uit Maarheeze (N.Br) waar hij in 1960 geboren werd, ook zijn beide broers kwamen hier ter wereld. Paul was de middelste. In 1970 verhuisden zij naar Weert, waar de jongens diverse scholen bezochten.

Na de Mavo en de MTS ben ik begonnen aan de KMS (Koninklijke Militaire School) in Weert, eigenlijk om de hoek. Meer dan twee jaar volgde ik de militaire en technische opleidingen om in 1983 als onderofficier technische dienst aan het werk te gaan binnen defensie. Hetzelfde jaar begon ik in Nieuw Milligen bij 570 herstel, een van de grotere werkplaatsen van defensie. Het repareren van militaire voertuigen was mijn dagelijkse bezigheid. Ik kreeg daardoor mijn eerste eigen woning in Apeldoorn. In 1984 werd ik in Seedorf (Dld) geplaatst, bij 41 herstel, weer zo’n grote werkplaats, speciaal voor de troepen in Duitsland. Ik kreeg een eigen woning in de ‘Niederlandische Siedlung’. Er woonden veel Nederlandse militairen gezamenlijk in woonwijken in Zeven (Dld). Hier heb ik mijn vrouw leren kennen en mijn beide dochters zijn hier geboren. In 1993 werd defensie voor het eerst getroffen door grote reorganisaties en werd de eenheid, waarbij ik toen werkzaam was, opgeheven. Begin 1993 heb ik de laatste werkzaamheden in Duitsland afgerond.
Mijn nieuwe werkplek in Nederland was Soesterberg en hield in het afstoten van overtollig materieel. Dit waren grote hoeveelheden divers militair materieel, die wij probeerde te verkopen aan andere landen, hulporganisaties of instanties. Hierbij heb ik veel internationale ervaring opgedaan, omdat we zowel binnen als buiten Europa aan het werk waren.
Bij een van de zoektochten naar een nieuwe woning in Nederland, kwam ik door een tip van een collega in Biddinghuizen terecht. Na een kort gesprek bij het plaatselijke kantoor van de OFW (de woningbouwvereniging) kreeg ik zeven sleutels mee en kon uitzoeken waar ik in het dorp wilde wonen. Dit werd uiteindelijk de Klaversingel (augustus 1993). Daar heb ik altijd heerlijk gewoond, ook mijn maat Herrie heb ik hier leren kennen. We hadden kinderen in dezelfde leeftijd die allen op De Wingerd zaten. Beiden waren we actief op de klussenavonden van deze school. Dit was de basis voor een lange samenwerking die tot op de dag van vandaag voortduurt.
Onze samenwerking begon te groeien en wij begonnen met vrijwilligerswerk bij Dorpsbelangen. De zwager van Herrie was voorzitter van Dorpsbelangen en wij vonden dat we daar wel een handje bij konden helpen. Samen hebben wij vele zaken opgepakt, zoals de intocht van Sinterklaas, de waterzeskamp, de feesttent in ‘t voor- en najaar en het nieuwjaarsfeest. Als laatste hebben we, na een succesvolle start door Karel van de Jagt, de beachvolleybal overgenomen en onder de vleugels van de toen opgerichte activiteitenstichting ‘De IJsvogel’ gebracht. Voor onze inzet als vrijwilliger bij zowel ‘Dorpsbelangen’ als ‘De IJsvogel’ kregen wij in oktober 2009 de Gouden IJsvogel opgespeld.
Als militair heb ik de veilige omgeving van Biddinghuizen diverse keren moeten verlaten om in het buitenland mijn taak te verrichten. De eerste keer ging ik richting voormalig Joegoslavië. Van het najaar 2000 tot het voorjaar 2001 was ik werkzaam in Bugonjo, dit keer als planner van het onderhoud van alle militaire voertuigen in het gebied. Ik vond dit een heerlijke tijd. Ongeveer een jaar voor deze uitzending ben ik gescheiden, wat deze periode voor mijn gezin en mij toch wel wat gecompliceerder maakte; ik was toch zes maanden weg. Uiteindelijk keerde ik weer veilig terug naar ‘mijn’ Biddinghuizen, waar ik inmiddels een huis aan De Teugel had gekocht.
In 2008 en 2010 moest ik wederom Biddinghuizen verlaten om ditmaal in Afghanistan aan het werk te gaan. De eerste keer was ik verantwoordelijk voor al het rollend materieel in het uitzendgebied. Het werken en repareren betekent daar iets meer als hier in Nederland. Kogels, raketten en ook bermbommen beschadigden onze voertuigen daar. Hierdoor hadden wij voldoende werk. In 2010 mochten we die kant op om al het materieel van defensie terug te halen naar Nederland, een mega operatie. Er was ontzettend veel materieel en uitrusting dat terug moest.
Naast mijn dochters, vriendin, vrienden en huis aan De Teugel zijn er nog veel andere dingen waar ik in Biddinghuizen van geniet. Een kleine greep: ik heb gezongen in een koor (Belcanto), de straat-BBQ aan De Teugel, een klusje in de musical 2013 Morgenland etcetera.

Wat betekent Biddinghuizen voor Paul:
Het meest gezellige dorp dat ik ooit gevonden heb, waar ik elke dag met veel plezier van mijn werk naar terug rijd. Ik hoop dat wij als Biddinghuizenaren blijven opstaan tegen diegene die in ons dorp dingen zoals het Biddinghuizen pad, de rode loper van Sinterklaas of de lampjes uit de grote kerstboom kapot proberen te maken.. Hier kan ik me verschrikkelijk aan ergeren. Veel vrijwilligers verzorgen dit soort dingen, dit verdient respect. Laten wij ons hier samen voor inzetten en de gezelligheid in het dorp behouden, want wonen in Biddinghuizen is prachtig en doen wij samen!
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat