Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.


Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Rita van Westen

Foke van Wijngaarden - Gymles in de graansilo

30-12-2006


Foke van Wijngaarden, geboren te Nijland in 1924. Woont in Biddinghuizen sinds 1965.

We woonden in Rotterdam toen Flevoland zich begin jaren zestig begon te ontwikkelen. De broer van mijn man wilde hier graag naar toe. ‘Gaan jullie ook mee’, vroeg hij aan ons. ‘Je kunt daar een nieuw huis krijgen!’ Uiteindelijk zijn zij in Rotterdam blijven wonen, terwijl wij een huis aan de Fruithof kregen.

Wat een ruimte hadden we opeens. Het leek wel vakantie. Op het grote grasveld van de Fruithof deden we spelletjes met de kinderen uit de hele buurt. We hielden picknicks en bakten soms voor iedereen pannenkoeken. Er woonden in die tijd voornamelijk pasgetrouwde stellen in Biddinghuizen. Bijna iedereen had kleine kinderen. Mijn man en ik waren zo’n beetje de oudsten, in die tijd.

Toen ik hier een maand woonde, ben ik gymles gaan geven. Eerst in de Akkerwinde en later ook nog in ’t Kofschip, zo heette de Gouden Ploeg ooit. Er is zelfs nog een poosje gymles gegeven in de graansilo’s op het industrieterrein. De gymtoestellen kregen we van de Rijksdienst. Wat kregen we eigenlijk niet van de Rijksdienst, in die tijd?
Er was geen verwarming in de silo’s, dus soms hadden we het best koud. Er was wel een warmtekanon, maar wat maakte dat ding een herrie. Zelf heb ik nog tot mijn zeventigste jaar op BAS gym gezeten.

Toen het zwembad af was, was het alleen op woensdagmiddag en op twee ochtenden open. ‘Kan dat zwembad niet elke dag open?’ heb ik toen gevraagd. Ze vonden me geloof ik wel een zeur, maar ik heb het voor elkaar gekregen, op voorwaarde dat ik penningmeester zou worden. Omdat ik alleen lagere school heb, was ik bang dat ik het niet zou kunnen. Ik had helemaal geen verstand van boekhouden, maar het viel best mee. Ik heb het twintig jaar gedaan. Met name in de beginjaren hielden we ieder jaar zelfs geld over. En dat ging dan natuurlijk keurig terug naar de gemeente. Er is veel veranderd in de loop der jaren. Ik ben inmiddels tweeëntachtig jaar, maar nog steeds ga ik elke week zwemmen.

Wat betekent Biddinghuizen voor Foke van Wijngaarden?
Ik kijk uit naar het nieuwe winkelcentrum, en hoop vooral dat het goed gaat lopen. En het Multifunctionele centrum moet er zeker komen, ik vind dat een heel goed idee.
Wat jammer dat er een klein groepje jongeren is, die het door hun gedrag voor velen in Biddinghuizen verpesten. Er zou wel wat meer politie in Biddinghuizen mogen zijn. Vroeger woonde er in het dorp een politieagent, eerst was er agent De Graaf en later agent Koning. Die hadden de wind er goed onder! Ze wisten precies wat er in het dorp gebeurde. Toen hoefde de jeugd het niet in hun hoofd te halen om zich te misdragen. Dat werd gelijk aangepakt. Wat mij betreft komt er weer een agent in het dorp wonen.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat