Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Rita van Westen

Erie van Veelen - Dertig vriendinnen erbij

19-1-2008


Erie van Veelen. Geboren in Alblasserdam, woont in Biddinghuizen sinds 1971.

Als ik aan vroeger denk, aan mijn jeugd in de Alblasserwaard, dan denk ik aan schaatsen. Er waren toen nog échte winters, er kon altijd wel geschaatst worden.. Helaas is dat nu niet meer zo. Aan de lange tochten die we maakten heb ik goede herinneringen. Rond de Alblasserwaard zijn heel veel molens die het gebied droog pompen. De schaatstochten voeren langs al die molens. Noren waren er nog niet, maar op Friese doorlopers ging het ook prima. Naast het rijden van kilometerslange molentochten werd er ook aan schoonrijden gedaan. Dat zie je tegenwoordig haast niet meer. Samen zwieren over het ijs, rondjes schaatsen. Vooral bij de jeugd was het populair, want het was een ideale manier om met elkaar in contact te komen. Door het schoonrijden ontstonden er koppeltjes. Vooral de strenge winters van ’58, ’62 en 63 kan ik me goed herinneren. Wat een verschil met de winters van nu.

In 1971 kwamen we naar Biddinghuizen omdat mijn man hier huisarts werd. De eerste tien jaar had hij iedere avond en nacht dienst. Zoiets betekent een zware belasting voor een gezin. Pas later gingen de huisartsen voor elkaar waarnemen, maar ook dan ging ’s nachts nog vaak de telefoon omdat een bevalling zich aandiende. Er was nog geen mobiele telefoon, dus ik moest altijd thuis zijn. Zelfs nu nog denk ik tegen vijf uur nog wel eens: Ik moet naar huis, want de dienst begint zo. Later is de situatie beter geworden, toen de diensten gedeeld werden met Swifterbant. Tegenwoordig krijgen patiënten een gediplomeerde assistente aan de lijn. En dat is natuurlijk veel beter, zowel voor de patiënt als voor het gezin van de huisarts.

Nu mijn man en ik beiden niet meer werken is er opeens heel veel tijd. Samen met Piet Hein Ankersmit zet ik me in voor de Colombineconcerten. Deze concerten zijn voortgekomen uit de huiskamerconcerten die we bij ons thuis hielden. Erg leuk om te doen. Bovendien houd ik me bezig met Flevowand, het zestig meter lange wandkleed dat we met een dertigtal borduursters aan het maken zijn. Een enorme klus. We zijn daarmee begonnen in 2004 en het is de bedoeling dat in maart de eerste twintig meters af zullen zijn. In de jaren dat we er mee bezig zijn is er niet één borduurster vertrokken, er zijn er alleen maar bijgekomen. Daar ben ik trots op, dat we samen zo’n hechte groep vormen. We hopen dat het wandkleed in 2010 af zal zijn. Het werken eraan gaat veel sneller dan in het begin. De ervaring die we inmiddels hebben maakt dat het tekenen en borduren veel sneller vordert. Waar het kleed komt te hangen weten we nog niet. Daar zoeken we een mooie plek voor. Misschien wel in het MFC?

Wat betekent Biddinghuizen voor Erie van Veelen?
Het is heerlijk in Biddinghuizen te wonen. Het is een heel warm dorp. Door mijn betrokkenheid bij het wandkleed heb ik het gevoel dat ik er dertig vriendinnen bij heb gekregen. Zoiets kan alleen maar in Biddinghuizen. We wonen op een heel mooi plekje, daardoor voel ik me echt bevoorrecht. We kunnen er heerlijk genieten van de natuur. Het wandelpad dat Biddinghuizen samen gemaakt heeft is fantastisch. Ik ben alleen maar positief over ons dorp.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat