Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Paulien van Oers - Lol met je knol

10-11-2012


In het donker vind ik met moeite de boerderij aan de Alikruikweg. Tot mijn verbazing woont daar een jonge vrouw en haar vriend. Paulien is geboren in Zundert bij Breda in een gezin met een oudere broer en een jongere zus. Ze vindt het boerenleven helemaal geweldig. Paarden zijn haar alles, al van kleins af aan. Mike, haar vriend heeft ze ontmoet op de Stoas in Dronten.

Ik studeerde op Stoas voor tweedegraads docente paardenhouderij. Ik zit tot aan de nok toe in de paarden. Mike is al afgestudeerd, ik ben nog aan het afstuderen. Nadat hij hier een baan kreeg, konden we dit huis huren, de paarden konden mee verhuizen vanuit Zundert, dus was de keus gauw gemaakt. De Stoas-opleiding is nu verhuisd naar Wageningen.

Mijn pony’s zijn erg belangrijk voor mij, ze mogen bij mij oud worden. Ik heb drie pony’s, een kruising fjord, een tweeëneenhalf jarige “echte” fjord en een shetlander. Mijn kruising fjord kan ik omschrijven als een echte diesel, hij moet altijd even opwarmen, maar daarna loopt hij geweldig! Mijn jonge fjord is een echte boef en mijn shetlander is een allemansvriend. Om alles compleet te maken, heb ik een lieve hond die de pony’s ziet als speelkameraadjes. Maar de pony’s snappen niet dat de hond wil spelen.

Ik ben dyslectisch. Er waren twee scholen in de buurt. Een in het dorp zelf. Daar kon je de Havo beginnen. Dat werkte erg goed voor me, hoefde niet zo ver te fietsen en had dus meer tijd voor mijn huiswerk. Drie jaar later maakte ik de school af in Breda. Na de HAVO heb ik daar ook MBO paardenhouderij gedaan. Vanaf groep acht van de basisschool wist ik al dat ik les wilde geven over paarden. Vanaf mijn tiende kreeg ik paardrijles en met mijn achttiende twee pony’s, omdat mijn ouders wel inzagen dat ik heel serieus met ze was. Daarna ben ik naar Dronten verhuisd. Ik zat hier op kamers, eerst op de oude campus, waar ook studenten van CAH zaten, daarna op de internationale Campus die zich ook daar bevindt. Ik heb bij studentenvereniging gezeten en was betrokken bij de mascotte commissie. De mascottes waren twee ezeltjes, waar we de zorg voor droegen. Ook zat ik in de tractor pulling commissie, het enige studententeam ter wereld zonder docenten die op het hoogste niveau rijden. Zo’n Rattle en Hum trekt 28.000 kg aan gewicht. De auto ziet er niet uit als tractor, maar wordt wel zo genoemd en heeft een pk van 2.000 en een V8 motor ( 8 cilinders) In ong. 100 meter rijden verbruikt ie 25 liter methanol. Hij gaat dus niet over de weg. Na 15 seconden rijden met die tractor ben je weer twee dagen bezig met het onderhoud. Het is echte topsport. In Emmeloord is op tweede pinksterdag altijd een wedstrijd. Daar doen we aan mee. We gaan heel Europa door.

Via mijn stage bij een paarden therapiecentrum ben ik terecht gekomen bij een zorgboerderij in Raamsdonk, waar ik als ZZP’er in dienst was om kinderen met onder andere autisme, Fas, angst(stoornissen) en ADHD in contact te brengen met paarden en ze te verzorgen. Dit heb ik anderhalf jaar gedaan en werkte daar één op één met ze. We begonnen met een praatje en planden wat we gingen doen; paard poetsen en daarna aan de slag. Na afloop vulde we samen een papier in voor in hun boek; wat goed ging en wat het kind leuk vond om te doen. Elke keer nam ik foto’s van het kind, terwijl het bezig was met de paarden. Zo konden de ouders, opa’s en oma’s zien wat we hadden gedaan. Ook hielpen de foto’s de kinderen bij het onthouden wat we de vorige keer hadden gedaan. Deze tijd vond ik echt geweldig! Een meisje, dat ik heb begeleid, kwam in een rolstoel. Ze wilde niet staan en zeker niet lopen, maar na anderhalf jaar kwam ze lopend naar de zorgboerderij over een afstand van 150 meter! Een groter succes bestaat er denk ik niet!

Al zeven jaar lang verdiep ik me in verschillende trainingsmethodes voor paarden, zodat ik kan inspringen op de individu tijdens het lesgeven. Dus trainen aan de hand van het Freestyle systeem, de Duitse klassieke rijkunst en Centered riding staan bij mij centraal. Ik doe alles met mijn pony’s, van loswerken tot fietsen, van buitenritten tot een cross rijden. Ik heb mijn orun diploma ( paardrij- instructeur diploma), maar heb ook cursussen gevolgd op het gebied van een EHBO paard, ontspanningsmassage voor een paard, koetsiersbewijs voor enkel en tweespan, en ben momenteel bezig met een instructeuropleiding, waar in wordt gegaan op de verschillende trainingsmethodes en het lesgeven en daar een combinatie van. Van deze opleiding heb ik een groot deel van de theorie zelf geschreven als stageopdracht, op 24 oktober ben ik voor het praktijkexamen geslaagd!! Mijn website heet www.fierolien.nl Daar kun je meer lezen over mijn activiteiten.

Biddinghuizen voor mij: het buitengebied is heerlijk, groen, rust maar ook genoeg agrarische activiteiten. Biddinghuizen zelf ken ik nog niet zo goed, omdat ik er nog niet zo lang woon. Ik ga wel mee doen met de musical. Dan zal ik veel mensen leren kennen.

Mail naar hermaloohuis@kpnmail.nl als je ook je verhaal hier terug wilt lezen! We doen het samen
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat