Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Gonnie Hermsen - Kattenliefhebster in hart en nieren

18-8-2012


Ze is geboren in de Achterhoek, in Steenderen bij Bronkhorst en heeft daar haar tot haar tienertijd gewoond. Getrouwd met Addy, die ook in de zorg zit, leidt ze hier een prettig leven. Ze heeft drie katten, waar ze volop van kan genieten.

Als achttienjarige volgde ik een opleiding koken en serveren in Doetinchem. Tijdens die opleiding bleek dat dát het niet was, maar wel de zorg. Al vanaf mijn tienertijd wilde ik EN militair zijn EN als au-pair in Engeland werken. Dat laatste heb ik gedaan, toen ik 21 jaar was. Ik ging naar Rothwell in North Hamptonshire. Daar kwam ik in een gezin met drie jongens, variërend van anderhalf tot tien jaar. Ik had de zorg over de kinderen, de huisdieren: hond, kat, konijn en hamster en het huishouden. Dit duurde een jaar. Nog steeds heb ik contact met ze. De jongste is al twintig.
Ik wilde daarnaast de andere wens vervullen en ging in dienst bij de landmacht. Hier vond mijn opleiding plaats voor verzorgende. Na bijna drie jaar verliet ik de dienst en ging werken in de zorg met mensen met een verstandelijke beperking in Nunspeet. Ik ben in de ouderenzorg gaan werken en heb daar mijn man leren, Addy. Hij was de enige mannelijke ziekenverzorgende binnen de Stichting.

In die tijd zijn wij in Biddinghuizen gaan wonen. Als een van de eersten werd onze woning gerenoveerd. Daar hadden we geluk mee en waren erg blij. Het werd hoog tijd door achterstallig onderhoud. Nu is ons huis naar onze wens. We hebben er veel aan gedaan en veranderd. ‘Als er woongenot is, kun je ook ontspannen in het leven staan.’ Beiden zijn we erg verzot op vogeltjes. We hebben dan ook een volière achter het huis. Dit jaar is een goed jaar voor jonkies. Er zitten ongeveer honderd vogels in, inclusief zeker dertig jonkies. Onze drie poezen kijken er helemaal niet naar om. Dat is wel mooi meegenomen. Iedereen verbaast zich erover.

Een paar jaar geleden wilde ik meer weten over de ziektebeelden en verpleegtechnische handelingen. Ik ben toen op eigen kosten de opleiding tot verpleegkundige niveau vier gaan doen. Dat heb ik vorig jaar afgerond en sinds een paar weken ben ik werkzaam in Harderwijk bij Icare als wijkverpleegkundige. Dit is mijn derde speldje. Waarschijnlijk is het niet mijn laatste. Het belangrijkste vind ik aandacht voor de mens, een stukje levenskwaliteit te bieden en natuurlijk het zorgtechnische als helpen bij de dagelijkse handelingen. Het werk bestaat niet alleen uit billen afvegen, zoals zoveel mensen denken. Als iemand diabetisch wordt, leer ik die persoon zich zelf te spuiten, maar ook om te gaan met de ziekte. Het moet een plekje krijgen in het dagelijkse leven. Ik probeer de nadruk te leggen op dingen die mogelijk zijn en niet de dingen die ónmogelijk zijn. Ik vind wondzorg heel mooi. Het is prachtig om te zien hoe een wond geneest, maar ook hoe iemand meer energie en vertrouwen krijgt in zijn eigen kunnen en verschijning. Dit is een van de onderdelen van de zorg, waar ik me het liefst voor inzet en passie voor voel.

Nog even over mijn andere passie, de katten! Kruimeltje is eenentwintig en ontbijt altijd samen met mij. Als ik moet werken, eten we boterham met smeerkaas en als ik vrij ben, eten we vla. Ze is mijn partner in crime met betrekking tot het eten van chocola, het liefst melk zonder nootjes. Pim is onze schootpoes. Zodra ik zit, zit hij bij me en volgt me overal. Hij praat met me door middel van zachte miauwgeluiden. Onze Timmy is ongeveer anderhalf jaar oud en zat vorig jaar als kitten bij ons op de stoep. Hij is nooit meer weggegaan. Als ik kook, zit ie de hele tijd bij me. Over hem struikel ik een enkele keer. We hebben ook nog vissen, maar daar valt niet veel over te vertellen, behalve dat ze leuk zijn om naar te kijken.

Biddinghuizen voor Gonnie: Wij wonen hier met heel veel plezier. We genieten van de betrokkenheid van de bevolking van het dorp, het groeten van elkaar en de rust en de ruimte die we hier ondervinden. Je ziet hier veel vogels en herten, wat ik heel mooi vind.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat