Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Rita van Westen

Dinie Bakker - Werken voor de boot

7-3-2009


Dinie Bakker, geboren in Wormer. Woont sinds 1994 in Biddinghuizen.

Vroeger, toen we nog in Wormerveer woonden, kwamen we hier vaak varen met onze boot. We hadden afgesproken dat als we eenmaal gepensioneerd zouden zijn, dat we dan ergens in Friesland zouden gaan wonen. Het is uiteindelijk Flevoland geworden en we hebben er nooit een dag spijt van gehad. Hier in dit nieuwe land voelden we ons tijdens onze vaartochten zo vrij als een vogel in de prachtige natuur. Alles was er zo heerlijk rustig. We hebben er altijd heel erg van genoten.

De boot waarmee we voeren heeft mijn man ooit helemaal zelf gebouwd. Na tien jaar hebben we hem verkocht en er een mooie boot van bijna elf meter er voor in de plaats gekregen. Ik wilde ook zo graag meehelpen aan de boot. Niet door te zagen en te timmeren, maar op een andere manier. Daarom ben ik gaan werken bij de Boon Chocoladefabriek. Het geld dat ik verdiende ging naar de boot. Koetjesrepen, Engelse drop en ijscups, van alles werd er gemaakt in de chocoladefabriek. We mochten er van eten zoveel we wilden, maar alleen al door de geur ervan hoefde je al niet meer. Toch ben ik nu nog steeds gek op chocolade.
Dat ik een baan had vond mijn man eerst helemaal niet zo leuk. In die tijd was het nog niet zo gewoon als nu dat vrouwen gingen werken. Maar ik vond het fantastisch. Van mijn werk had ik namelijk twee keer plezier. We konden door mijn financiële bijdrage varen met een prachtige boot en als de vakantie voorbij was, dan had ik altijd heel veel zin om weer aan het werk te gaan. Want ik vond het werk zo leuk om te doen. Ik ben inpakster geweest, ook op de afdeling waar we showmodellen maakten voor etalages en later heb ik nog in de huishoudelijke dienst gewerkt bij Boon.

Nu we gepensioneerd zijn en hier wonen gaan we vaak samen fietsen. Door de centrale ligging van Biddinghuizen is het mogelijk een leuke route uit te stippelen. Soms fietsen we helemaal naar Urk. Ook steek ik veel tijd in handwerken. Het borduren van mandala’s doe ik graag. Ik kies een aantal kleuren uit en ga zonder patroon aan de slag. Het is altijd weer een verassing hoe het resultaat er uit komt te zien. Soms geef ik de mandala’s weg, maar het komt ook heel vaak voor dat ik ze liever zelf wil houden omdat ze zo mooi zijn. Tijdens het borduren ben ik in gedachten vaak al weer bezig aan de volgende mandala. Bedenken welke kleuren ik ga gebruiken en wat ik ga borduren. Mijn werkstukken zijn te zien op www.dinie-kantklos.nl. Ja, kantklossen doe ik ook.

Wekelijks borduur ik mee aan het wandkleed over de geschiedenis van Flevoland. Er is inmiddels twintig meter klaar. Het duurt gelukkig nog even voordat het kleed af is, want het wordt maar liefst zestig meter lang. Ik vind het heerlijk dat het kleed nog lang niet af is en dat we er nog lang aan kunnen borduren.

Wat betekent Biddinghuizen voor Dinie?
Ik hoop dat er een gebouw komt om ons wandkleed heen. Verder hoeft er van mij niet zoveel te gebeuren in ons dorp. Ik vind het hier prima. We wonen aan de Teugel. Ik hou van zon en licht en lucht. Dat hebben we hier allemaal.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat