Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Rita van Westen

Jaap Dijkstra - Roots

20-1-2009


Jaap Dijkstra, geboren te Winsum. Kwam in 1965 naar Biddinghuizen.

Eigenlijk zijn we in 1965 uit armoede naar Biddinghuizen gekomen. Waar wij woonden in Groningen was niets in de jaren zestig. Geen vervolgonderwijs voor de kinderen. Geen werkgelegenheid. Tot in de wijde omtrek alleen maar boerderijen. Omdat Truus en ik het beste wilden voor onze kinderen zijn we naar Flevoland gegaan. Daar was immers werk genoeg. We moesten wel eerst gekeurd worden voordat we hier naar toe konden, maar dat was geen probleem. Zo zijn we vanuit het noorden in Biddinghuizen terecht gekomen. Ik kon meteen aan de slag bij de Rijksdienst. De bossen rond het dorp heb ik mede helpen aanplanten.

Truus moest behoorlijk wennen hier. Ik niet. Ik heb geen roots, zeg ik altijd. Ik voel me al snel ergens thuis. Misschien komt dat wel omdat ik geboren ben in een watermolen, die midden in het landschap stond. Die molen hoorde nergens bij. Of misschien komt het omdat ik gevaren heb, alle wereldzeeën over.
Hoe het ook zij; ik vond en vind het prima hier in Biddinghuizen.

Na een paar jaar Rijksdienst kon ik voor de PTT aan de slag in de telefonie. Later heb ik ook nog veertien jaar voor de klas gestaan bij het Centrum Vakopleiding, om les te geven aan PTTers en mensen die omgeschoold moesten worden. Nooit gedacht dat ik ooit nog eens leraar zou worden. Verborgen talenten waarschijnlijk, maar het beviel me best. Nadat ik met de VUT ging begon het toch weer te kriebelen bij me. Wat mij betreft hadden we wel lang genoeg in Biddinghuizen gewoond. We verhuisden naar Friesland. Leuk dorp, mooi huis. Tien jaar hebben we daar gewoond. Ook daar had ik het uitstekend naar mijn zin. Friesland is prachtig. Maar de voorzieningen bevonden zich waar wij woonden niet bepaald op loopafstand. Als er iets met mij zou gebeuren, zou Truus zich daar niet kunnen redden. Bovendien is zij al die jaren dat we in Friesland woonden Biddinghuizen blijven missen. Dus kwamen we terug. We wonen nu aan de Zaaiviool.

Wat netheid betreft is Biddinghuizen wel achteruit gegaan in de jaren. De huizen zijn wel opgeknapt, maar in sommige straten zouden de tuinen ook wel een opknapbeurtje kunnen gebruiken. Dat was vroeger wel anders. Toen zag het er overal keurig uit. Ook de onderlinge contacten in de buurt waren toen wel wat beter, volgens mij. Misschien komt dat wel omdat, in tegenstelling tot vroeger, iedereen zich hier mag vestigen. Een keuring om je te vestigen is al lang van de baan.


Wat betekent Biddinghuizen voor Jaap Dijkstra?
Zoals ik al zei: Ik heb geen roots. Ik kan overal wennen. We wonen hier prima en Truus is blij dat ze terug is. Dat is voor mij heel belangrijk. Bovendien wonen de kinderen in de buurt, dat is prettig. Als ik de bossen zie rond Biddinghuizen dan denk ik altijd even terug aan mijn tijd bij de Rijksdienst. Al die bomen die ik geplant heb, hebben zich prima geworteld hier. Die hebben blijkbaar wel roots.
‘Boompje groot, planter dood’ luidt het spreekwoord. Maar gelukkig ben ik er nog om van het dorpsbos te genieten.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat