Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Grietje Gouka – Dijk - Helemaal tevreden in Biddinghuizen

7-7-2012


Grietje ziet haar schoonzus in deze rubriek staan en denkt waarom ik niet? Ze is bakker in IJsselstein en staat zeer vroeg op om samen met haar man naar Utrecht en IJsselstein te rijden. Ze hebben twee kinderen: Ilona van 35 en Sander van 25 jaar. Ze zijn twee keer getrouwd, de tweede keer tegelijk met schoonzus Ria en broer Klaas. Allen wonen ze in Biddinghuizen met de kinderen. Hun dochter, man en twee kleinzoons wonen in Harderwijk en de zoon met zijn vriendin en dochtertje in Almere.

Ik ben Friezin, geboren in Leeuwarden en heb twee broers en twee zussen: twee boven mij en twee onder mij. Op de leeftijd van zes weken gingen we naar Utrecht verhuizen. Mijn vader was beroepsmilitair en moest naar de Kromhoutkazerne. Hij was sergeant-majoor en heeft ook in Indië gevochten in 1953. Ik werd vlak daarna geboren in 1955. Mijn moeder was thuis. Mijn vader was erg streng. Het randje boven de deur moest ook afgepoetst worden. Als ik drie minuten te laat thuis kwam, kreeg ik op mijn donder. Zoiets.

Ik heb na de lagere school de MULO gedaan, na het eerste jaar bleef ik min of meer expres zitten en kwam in de Mavo terecht. Dit was het eerste jaar dat de Mavo bestond. Op de Mavo hoefde je maar zes vakken voor het eindexamen te doen en bij de Mulo zestien vakken. Ik ben met glans geslaagd en was klaar met leren. Ik werkte een jaar bij de ABN, op de afdeling buitenland vreemde valuta, toen ik Gert - Jan leerde kennen. Hij werkte bij de gemeente Utrecht en zei: ’Ga maar mee naar de gemeente Utrecht.’ Daar kwam ik op de postkamer en verdiende het dubbele. Ik was typiste en zat op de typekamer. Later mocht ik de brieven, die door mijn vroegere collega’s werden getypt, na kijken op fouten. Ik was collationiste, bestaat dat woord nog? Ik heb dat vier jaar gedaan. In 1974 zijn we getrouwd en in 1977 ben ik met zwangerschapverlof gegaan en gestopt met werken. Deeltijdbanen bestonden nauwelijks.

Ik ben negen jaar thuis gebleven. Na zeven jaar huwelijk kwam de klad erin. We besloten om te gaan scheiden en ik woonde weer terug bij mijn moeder, ook in Utrecht. In 1985 kreeg ik een flat aangeboden. Het contact tussen Gert - Jan en mij was nooit echt verbroken geweest. En met kerst nodigde Ria Gert - Jan ook uit, nadat ze had gehoord dat wij stiekem alweer iets hadden. Dat zette zoden aan de dijk en in februari 1986 zijn we weer getrouwd. Negen maanden later werd Sander geboren. In april 1987 ben ik begonnen bij Meneer Do en meneer Schat, Do Schat Bakkerijen, zoals ze heetten. Ik werkte in de winkel. Ik was overal inzetbaar en werkte in verschillende steden. Ineens keek ik bewust naar iemand die pizza’s aan het maken was en dacht: ‘Hé, dat kan ik ook wel.’ Ik keek met iedereen mee en probeerde zelf ook alles te leren, wat maar moet gebeuren in een winkel. Na 1998 sloot de zaak en werd verkocht. Het personeel was overgenomen, maar ik werd na drie maanden weer ontslagen, omdat ik een te hoge functie had. Ze hadden al een cheffin. In 1999 zijn we verhuisd naar IJsselstein. Ik solliciteerde bij de Edah en werd daar aangenomen in de bakkerij. Dat zag ik helemaal zitten en nu doe dat al vijfentwintig jaar. De Edah werd de Plus en daar werk ik nog; al bijna dertien jaar, drie dagen in de week. Ik begin om half zeven en bak de broodjes af.
Hobby: Tot mijn tweeëntwintigste jaar heb ik altijd geturnd. Nu speel ik graag spelletjes of games op de computer en lees ik graag. Ik ben ook bezig met genealogie. Ik ben al een paar keer naar Leeuwarden geweest om in het archief van de gemeente te zoeken. Die gegevens vind je niet op internet. Ik zit al bij het jaar 1600 en heb naamgenoten gevonden in Zweden, Japan en USA. Ze blijken echt familie van me te zijn. Ik krijg ook veel foto’s van oudere familieleden, bijvoorbeeld van mijn Beppe, moeder van mijn moeder. Hoe mijn overgrootouders woonde: in een klein huisje (lees schuur) Aan de ene kant van het gordijn woonde een familie met tien mensen en aan de andere kant van het gordijn een familie met acht mensen in een klein kamertje.

Biddinghuizen voor Grietje:
Als we terug rijden naar Biddinghuizen gooit Gert-Jan de deur open en zegt:’ Wilma, I am home.‘ Het groeten vind ik zo leuk. We woonden hier nog niet eens, zegt een buurman: ‘Ik heb even het gras gemaaid, het stond zo hoog.’Geweldig toch?
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat