Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Jaap Schuurbiers - We kennen hem het best als badmeester Jaap

16-11-2013


Zijn roots liggen in Harderwijk, zijn vader komt uit Brabant, zijn moeder is een echte Harderwijjkster, Ze hebben vier zoons en vier dochters . Hij is de vijfde in de rij en is geboren in 1955. Hij heeft heel veel gedaan voor de jeugd van Biddinghuizen en veel feesten georganiseerd.

In 1971 werkte ik vier dagen en ging ik een dag  in de week naar school. Ik was kippenslachter. Dat heb ik twaalfeneenhalf jaar gedaan. Op onze school zaten ook meisjes. Ene  Sabrina heeft ons uitgenodigd voor een feestje op een zondag in de Meerpaal. Toen zei ik: ‘Ik zou nooit in de polder willen wonen, wat een gehucht!’ Ik was door Biddinghuizen gefietst en had het eens bekeken. Half 1975 ontmoette ik mijn toenmalige vrouw in Amersfoort en een jaar later waren we getrouwd.  In 1977 werd onze oudste dochter geboren. In Harderwijk konden we geen huis krijgen. We woonden in een zomerhuisje. Het huisje werd te klein en er waren veel ratten, dus schreef ik me in voor een huis in de polder. Na de screening thuis op netheid had ik na drie maanden een woning op de cultuursingel 64; de buurt ontving ons met open armen. Mijn vrouw was toen zeventien jaar en ik negentien jaar. Nu woon ik op nummer 62, eindelijk in het hoekhuis. We kregen nog een zoon en een dochter.
Tot 1983 werkte ik in Ermelo bij de slachterij.  Toen werd ik twee keer geopereerd en kwam in de wao.  Ik kreeg tijd voor mijn hobby: een drive-in.  Mijn bedrijf heette Superpower. Ik draaide singles, lps en cd’s op bruiloften en partijen door heel het land en deed van alles met geluid en licht. Ik was één avond in de week thuis.  Ik heb bands versterkt, hier ook Zeldzaam geholpen met geluid, een paar jaar de nieuwjaarsnacht in het Koetshuis geluid geleverd. Ook ben ik met artiesten het land door gegaan, zoals de crew van Suske en Wiske, de toneelgroep die het stripverhaal na spelen. Dit deed ik vijf jaar als vaste PA (zorg voor de geluidsinstallaatie);  met  Bart Bosch gewerkt met de apenshow, twee jaar lang van hutje naar her. Die Bart Bosch heb ik ook twee keer naar Biddinghuizen gehaald.
Ook heb ik de kinderplayback show hier georganiseerd, en het mondde uit in een wedstrijd tussen Swifterbant en  Biddinghuizen, waarmee Biddinghuizen drie keer heeft gewonnen. Ik stelde mijn geluid en licht belangeloos ter beschikking voor bepaalde  activiteiten; zo ook voor de playbackshow voor ouderen en karaoke avonden in de gouden ploeg. Het werd heel druk bezocht en was heel gezellig. In 1997 kwam Biddingnight of the proms, dat gevierd werd op het plein, door mij georganiseerd. Ik had dat in drie dagen voor elkaar. Die avond had ik georganiseerd voor Erik Ruitenberg. Deze avond  bracht drieduizend gulden op. Ook heb ik een handtekening actie gehouden tegen het opdoeken van de Schoof. Deze organiseerde van alles voor de jeugd. De Schoof bestaat nog en de VLOD is wel opgedoekt door de bezuinigingen. Ik wilde leven in de brouwerij houden. Twee jaar lang, tot 2004, was ik toezichthouder bij Neptunus in het koetshuis. Door een nieuw beleid is het gestopt. Mijn poging om het in een loods te houden, werd niet gehonoreerd, het werd te duur. Ook het vieren van Oud en Nieuw is daardoor gestopt.
Van 1993 tot 2006 was ik clown en ging ermee door het land, dat deed ik in mijn eentje, toen werd het een trio, Frans, Jaap en Jaap: de trioclows: pepe, kobus en Japio. Ik moest iets verzinnen voor de kinderen op een bruiloft. Daar is het mee begonnen en het vertelde zich voort, we werden bekend door mond op mond reclame. Op 21 aug 2006 kwam aan alles abrupt een einde. Ik had een grote maagperforatie en daar hield het mee op.
Biddinghuizen voor Jaap: Een bewogen dorp, open dorp de mentaliteit is open. Veel huizen opgeknapt is schitterend. Ik mis wel de school achter me. Daar heb ik van alles gedaan, voelde me erg betrokken. De Lidle is ook aan aanwinst, het winkelcentrum is mooi opgeknapt. We missen het dorpshuis.
Kom ook je verhaal of over je hobby vertellen,  vinden we leuk! Mail naar hermaloohuis@gmail.com
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat