Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.


Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Rosemarie Bongaarts - Sporten is haar alles

24-9-2011


Roos komt oorspronkelijk uit Groningen, Grijpskerk. De meeste mensen kijken daar raar van op als ze dat zegt, want ze heeft een echt Rotterdams accent. Haar vader en moeder lagen daar met een schip en hadden er een proviandwinkel in 1955-1956. De winkel werd opgeheven en ze gingen naar Rotterdam, naar een oud herenhuis op het Noordereiland. Roos is getrouwd met Boudewijn, beter bekend als Bo en heeft drie kinderen: Arnauld, Mark en Simone. Allen wonen ze zelfstandig. Ze runt in haar eentje een sportcentrum en geeft les bij verschillende verenigingen hier in de Polder.

Mijn vader had een scheepvaart achtergrond. Hij bezat vijf schepen en twee sleepboten. Toen ik werd geboren, was hij al 61 jaar. Hij overleed in 1986, mijn moeder achterlatend in Rotterdam.

Mijn man is militair. Ik heb hem ontmoet tijdens de verhuizing van mijn oudste zuster, Henriette. Zij is heel toevallig ook met een militair getrouwd. Zij kreeg destijds hulp van twee sergeanten die onder hem werkzaam waren. Eentje daarvan was natuurlijk Bo en hij was al gauw gecharmeerd van het jongere zusje. We zijn begonnen in Ede, omdat hij werkzaam was in de Harskamp. Toen hij na drie jaar werd overgeplaatst naar Bussum, zijn we niet mee verhuisd. We verhuisden pas toen hij werd overgeplaatst naar Duitsland; naar Zeven, tussen Bremen en Hamburg: kazerne Seedorf. We verhuisden op 5 december 1980. Onze oudste zoon, Arnauld was toen nog maar twee maanden oud. Na twee jaar en drie maanden werd Bo weer overgeplaatst, nu naar Ermelo. In Biddinghuizen was een nieuwbouw huis vrij aan de Zaaiviool. We konden voor het eerst een eengezinswoning krijgen! Dat was een verademing, daar we altijd in een flat hadden gewoond. De keus waar we gingen wonen, was snel gemaakt. Mark, onze tweede zoon werd zodoende hier in Nederland geboren, in 1983. Simone is geboren in 1985. Na het overlijden van mijn vader zat mijn moeder alleen in Rotterdam. Ze leek zich goed te vermaken, maar dat was schijn. Toen er voor haar een geschikt huis vrij kwam, kwam ze in 1989 ook graag hier wonen. Onze kinderen hebben aan haar een fantastische oma gehad. Ze was er altijd voor een kopje thee na school en eventjes wat centjes halen als er kermis op het grasveld was. Ook haalden ze maar wat graag een frietje voor oma (haha). Heel fijn was het voor ons ook nog eens te ontdekken dat het Hotel/restaurant-schip de Maxima hetzelfde schip was waar papa samen met haar een kleine twee jaar op de Rijn had gevaren, destijds als een van de snelste passagiersschepen van die tijd. Zo was papa toch ook nog een beetje bij ons. We hebben er vaak samen koffie gedronken. Ik had een heel sterke band met moeder en mis haar, nu ze gestorven is, nog dagelijks.

Ik kon altijd al veel kwijt in de sport. Toen Simone een jaar of twee was, sportte ik voor mezelf, ‘s avonds op jazzdans bij Agathe Gremmé. Na verloop van tijd wilde Agathe stoppen met lesgeven. Ze vroeg of wij, Diane Brochard en ik, een opleiding in jazz dance wilden volgen bij de Koninklijke Nederlandse Gym Unie (KNGU – Beekbergen) We hebben ‘ja’ gezegd en gingen bijna wekelijks naar Zwolle voor deze opleiding. Na onze opleiding, die wij beiden zelf hebben betaald, kreeg ieder haar eigen uren. Diane heeft ook de opleiding afgemaakt, maar al vrij snel een andere richting gekozen.. Ik nam haar uren over. Zodoende ben ik bij de sportvereniging, waar ik eerst alleen maar sportte, in dienst gekomen. Ik heb daarna veel meer opleidingen gevolgd: Website www.dancepilatescenter4rose.nl Voor ik het in de gaten had was ik al gauw werkzaam in de hele polder in Zeewolde, Swifterbant en Dronten. Zelfs in het begin ook in Elburg en 't Harde.

Een van de groepen waar ik een speciale band mee heb is de Galmgroep 55 plus. Wat is nu GALM zul je denken? Ieder lid krijgt eerst een medische test, waarna zij gedurende tien weken kennismaken met allerlei sporten. De bedoeling is dat die mensen na die tien weken elk iets anders gaan kiezen. Maar de groep is zo hecht geworden, dat ze bij elkaar willen blijven. Zo is de GALM-groep (Groninger Aktief Leven Model) de Galm groep gebleven. Ze zijn allen iets ouder dan 55 jaar, maar mijn motto is altijd: Doe iets wat je heel leuk vindt, dan geeft het energie. En dat merken ze. Moe of niet moe, ze komen getrouw.

Een andere hobby van me is: honden showen. Maltezer hondjes. Ik had er eerst een. Gaf het eerste kleintje aan mijn nichtje van zes, die vindt het helemaal geweldig en heeft een echt kameraadje aan haar. Ze is helemaal opgebloeid, vertelt honderduit en komt daardoor uit haar isolement als enig kind.
Op dit moment heb ik weer een nestje Maltezers van ongeveer 6 weken. De eerste prikjes worden deze week gehaald en over twee weken worden ze gechipt en gecontroleerd door de Raad van Beheer.

Elk jaar heb ik wel een nestje. Ik probeer dan ook op een weloverwogen wijze een reu en teef bij elkaar te brengen. Er is op dit moment veel te doen over het fokken van hondjes. Bij mij staat de gezondheid van de hond voorop en als ik zie dat er in een bepaalde lijn fouten zitten, stop ik met die lijn en haal vers bloed van buitenaf voor de dekking van mijn teefje.

Aangezien ik meerdere Maltezers heb, sta ik ook als kennel geregistreerd, bij de gemeente, bij de Raad van Beheer en bij het FCI.
Ik ben echt verliefd op het Maltezer ras. Dat moet haast wel ook als je je nachtrust af en toe opoffert voor het grootbrengen van een nestje. Ik probeer een steentje bij te dragen aan de verbetering van het ras wat ook hoog in het vaandel staat van de Maltezer Vereniging Nederland waarbij ik ben aangesloten.

Biddinghuizen voor Roos: heel fijn dorp waar mijn kinderen op een veilige manier opgegroeid zijn en waar ik hoop oud te worden. Als ik met mijn kleinkind door het centrum loop, kom ik zoveel mensen tegen die gezellig en belangstellend even een praatje maken. Er spreekt warmte en medeleven uit.

En nu Jij? Heb jij ook iets door te geven omdat het jezelf zoveel geeft dat je het wilt delen? Mail dan naar hermaloohuis@kpnmail.nl . dan maken we een afspraak en ben jij een van de volgenden.

Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat