Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Hermien Prins - We hadden een fijne school

13-3-2010


Hermien Prins is 81 jaar geleden geboren in Arnhem. Toen ze twee jaar was, verhuisde het gezin met vier kinderen [Hermien was de derde] naar Utrecht, waar nog 6 kinderen geboren werden. Het huis werd te klein en het gezin verhuisde naar een groot herenhuis in Zeist.

Daar ging ze naar de ULO [nu MAVO].Na drie jaar ULO ging ze naar de Kweekschool [nu PABO] in Utrecht. Daar leerde ze haar man Rutger kennen. Ze hebben 4 kinderen,elf kleinkinderen en één achterkleinkind.
Ze houden erg van kamperen, eerst met de tent en later met de caravan, waar ze veel mee getrokken hebben in Nederland en Europa.

De eerste kweekschooldag was 17 september 1944, de dag dat de parachutisten bij Arnhem landden [Operatie Market Garden]. We werden tegelijk weer naar huis gestuurd. Er zou wel gevochten worden en met twee of drie weken zouden we wel bevrijd zijn. Het werd een hele winter lang. We kregen schriftelijke huiswerktaken toegestuurd. die moesten we weer terugsturen ter correctie.
Op 5 mei kwam de bevrijding en op 10 mei stuurde mijn vader mij weer naar school. We waren toen met tien leerlingen in de eerste klas van de kweek. Telkens kwam er weer eentje bij en eind juni waren we met twintig leerlingen. We vormden een hechte groep. Rutger en ik trouwden in mei 1952. We konden bij mijn moeder twee kamers huren in het grote huis. Geen enkel probleem. Op de dag,dat ik trouwde werd ik ontslagen. Zo was dat vroeger. Maar omdat in 1952 alle kindertjes,die in 1946 geboren waren naar school kwamen, waren de klassen heel erg vol, 50 tot 52 leerlingen. Daarom mocht ik blijven tot de grote vakantie.
In 1953 is onze oudste dochter geboren en In 1954 solliciteerde Rutger naar Luttelgeest in de NO-polder als hoofd van de School met de Bijbel. Eind september moest hij een proefles geven. Ik ging mee, ik wilde zien, waar we misschien terecht zouden komen. Toen we met de bus bij Ramspol de polder inkwamen, was het liefde op het eerste gezicht. De polder was zó mooi.....! Gele populieren, zon, rode daken en een ruimte.....!
Rutger kreeg de baan, maar er was geen huis vrij in het dorp voor ons. We kwamen in Kuinderbrug terecht; een stenen barak in een voormalig werkkamp van de Rijksdienst op ongeveer 4 km. van het dorp. Onze zoon is daar geboren. De kraamverpleegster werd uit Emmeloord met een auto gebracht en 10 dagen later weer opgehaald. Zo ging dat toen. We hebben er 9 maanden gewoond, toen ging er iemand in het dorp verhuizen en was er een huis voor ons.
Na verloop van tijd wilden we verder. Misschien Lelystad? Wanneer gaan ze daar bouwen? We hadden inmiddels 4 kinderen. We kozen voor Biddinghuizen en dat werd het We hebben altijd met veel plezier in Kuinderbrug en Luttelgeest gewoond.
Toen we in 1965 in Biddinghuizen kwamen hadden we laten weten, dat Lelystad ons ook wel leuk leek. Maar toen men na 2 jaar zei: "Meester je kunt naar Lelystad" toen wilden wij niet meer. We hadden het zien groeien, zo kaal, zo troosteloos .....en we hadden een fijne school, fijne collega's , goede vrienden, een mooi huis en ruimte voor de kinderen om te spelen in Biddinghuizen. Wat wil je nog meer?
Ik viel veel in bij ziekte van leerkrachten. Leuk werk. Iedereen is blij als je komt en iedereen is blij als je weggaat, Op elke school doe je wel een goed idee op en dat gebruik je op een andere school.

Wat betekent Biddinghuizen voor Hermien?
Een prachtig dorp om te wonen. Als je uit het Westen komt is het een verademing als je de polder in rijdt. Geen hoge flats of kantoorgebouwen. Heerlijk.
De kerstliedjes, die eerste Kerstdag 's morgens om 8 uur door leden van Maris Sonoris ten gehore worden gebracht op straat, terwijl ik in mijn warme bed lig. Dank jullie wel.
We wonen nu bijna 45 jaar in Biddinghuizen en we hebben geen moment spijt gehad,dat we hier zijn komen wonen. Al die tijd op Plein 8.Een mooi plekje. Waar ik nog meer van geniet?
De Voorhofdagen en orgelfestival en zingen onder de verlichte toren met Kerst, De goede verstandhouding met onze Turkse mededorpelingen, onze oud-leerlingen, die nu het werk doen wat wij [onze generatie] deden om het dorp leefbaar te maken en te houden, die hier zijn blijven wonen natuurlijk.
En nog veel meer !
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat