Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.


Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Rita van Westen

Tiny Zwanikken - Klaverjassen

5-9-2010


Tegenwoordig staat er in bijna ieder huis een televisie. Nog niet zo heel lang geleden was dat niet het geval. Men luisterde naar de radio. En de vrije tijd werd meestal gevuld met samen spelletjes doen. Zo was het ook bij Tiny Zwanikken thuis. Iedere zondagmorgen, na de kerk, zat het gezin om de tafel en werd er geklaverjast. Gezellig!

Tiny: Niet alleen op zondag werden er spelletjes gedaan. Ook door de week. Na het eten moest er eerst worden afgewassen. Niet zoals nu, even de vaat in de vaatwasser zetten. We namen de enige lamp die er was, een carbidlamp, mee naar de keuken en daar deden we de afwas. In de huiskamer zat men dan ’s winters tijdelijk even in het donker, we hadden immers maar één lamp. Als we klaar waren gingen we om de tafel zitten, spelletjes te doen. Niet alleen klaverjassen, ook harten jagen en Monopoly. Ik heb nog steeds het oude Monopolyspel, waarin met guldens gespeeld werd. Mijn man Henk heeft het klaverjassen in het leger geleerd, tijdens de dienstplicht. Ook hij kwam op zondagmorgen graag bij ons thuis om mee te spelen, toen we nog verkering hadden.

In de oorlogstijd speelden we vaak Monopoly met de buren. Eigenlijk mochten we van de Duitsers na achten de deur niet meer uit, maar dan gingen we stiekem achterom en speelden tot ’s avonds laat Monopoly. Ik bewaar er goede herinneringen aan. Samen spelletjes doen is veel gezelliger dan samen televisie kijken.

Omdat er op De Flevohof een vacature was voor medewerker in de kassen, zijn we van Bussum naar Biddinghuizen gekomen. Henk was potplantenkweker en men wilde hem heel graag in dienst nemen. Wat een leuk park was het, de Flevohof! Als we visite kregen vanuit het Gooi gingen we er altijd even naar toe, want dan kon men gratis naar binnen. Ook met onze kinderen gingen we er vaak heen. We woonden destijds aan de Lucernehof, toen nog een prachtige buurt. Als ik er nu ga kijken dan schrik ik soms van het slechte onderhoud van met name de tuinen. Sommige mensen doen er niets aan. Jammer voor de buurt, vind ik dat. Inmiddels wonen we al weer heel wat jaren met plezier aan de Cultuursingel.

Mijn man en ik zijn actief bij de klaverjasclub voor senioren, want klaverjassen vinden we nog steeds leuk. Op dinsdagmiddag spelen we in De Voorhof. Niet met het mes op tafel, het gaat er gemoedelijk aan toe. Aanvankelijk stond ik als reservespeler op de lijst. Toen was het geluk hebben om aan de beurt te komen. Op een gegeven moment had de club geen voorzitter meer en geen secretaris. Toen ook de penningmeester er mee ophield hebben Henk en ik het bestuurskoffertje maar mee naar huis genomen. Ik weer echt niet hoeveel jaren we de administratie van de vereniging al doen. Maakt ook helemaal niet uit; we doen het met veel plezier.

Maar we doen niet alleen kaartspelletjes hoor. Op woensdag Jeu de boulen we. En we gaan ook vaak fietsen. Sinds we elektrische fietsen hebben, maken we veel kilometers. Wekelijks borduur mee aan het wandkleed, ook altijd heel gezellig. Aanstaande zaterdag is er weer een borduurmarathon. Ik hoop dat er veel mensen komen kijken. In enkele wijken in Biddinghuizen bezorg ik het kerkblad. Druk? Welnee, ik blijf het doen zolang ik kan.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat