Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Ellen Claase - Ellen Claase

21-8-2010


Haar ouders komen uit Indonesië. Ze zijn naar Nederland gevlucht in 1945, direct na de oorlog. Haar vader was hoofdcommissaris van de politie. De Jappen wilden hem maar wat graag oppakken. Nederland was een goede optie. Het was wel wennen voor haar moeder, zeker toen ze voor het eerst panty’s moest dragen. Ellen Claase is hun eerst geborene dochter. Er volgden nog vijf kinderen.

Al 34 jaar ben ik gelukkig getrouwd met Frans Claase. We hebben drie kinderen: Moniek, Ciska en Frits. Moniek is tien jaar eerder geboren dan Ciska. Ze was meervoudig gehandicapt. We hebben altijd goed voor haar kunnen zorgen. Ze ging overdag naar de dagopvang en ‘s avonds en in de weekenden was ze altijd thuis. Overal namen we haar mee naar toe, of het nu de Veluwe was of het buitenland. Soms moesten er wel twaalf koffers mee, maar dat vonden we geen probleem. Na tien jaar durfde ik het aan nog een keer te proberen zwanger te raken. Tenslotte had de buurvrouw ook een gezond kind. En het werd een gezonde meid, Ciska; twee jaar later gevolgd door een gezonde jongen, Frits. Toen merkte ik dat er nu, naast verzorgen ook opgevoed moest worden. Voor Moniek hebben we alleen maar gezorgd. Moniek sprak niet, dus het eerst woordje “ mama” bracht wel iets teweeg. We verhuisden in 2001 naar Dronten. Daar konden we een groter, aangepast huis kopen. Ook was het prettig voor Ciska en Frits zo dicht bij het voortgezet onderwijs te wonen. In 2004 is Moniek overleden. Toen braken er andere tijden aan. We kregen meer tijd voor ons zelf. We gingen met de tent naar Duitsland. Een keer namen we dertien vriendjes en vriendinnetjes mee. Dat was geweldig.
Ik wandel graag met de honden in de natuur. Ook zwem ik graag in de vakantie. Een andere hobby van me is de tuin. Ik tuinier niet zomaar; ik lees er boeken over. Welke grond is het best voor die plant? Waarom groeit ie daar niet zo goed? Moet ie in de schaduw staan of in de volle zon? Ik heb een prachtige tuin achtergelaten, toen we pasgeleden in Dronten nogmaals verhuisden. Nu ligt daar een nieuwe uitdaging voor me: een braakliggende tuin. Heerlijk!
Op mijn werk, doktersassistente in het gezondheidscentrum, heb ik het vanaf 1984 nog steeds erg naar mijn zin. Er is in de loop van de jaren heel wat veranderd. Ten eerste moet ik nog steeds wennen aan een computer. Uitschrijven van recepten met de hand is er niet meer bij. Daarbij is onze taak steeds meer uitgebreid. Het werk bestaat ondermeer uit: baliewerk, lab testen afnemen, hechtingen verwijderen, bloedprikken, zwangerschapstesten afnemen, uitstrijkjes maken, oren uitspuiten, etc. We hebben al heel wat cursussen gevolgd. Het afgelopen jaar volgden we een cursus reizigersvaccinaties . Komend seizoen gaat dokter van der Braak ook deze cursus volgen. Dan mag onze praktijk het vignet dragen en wordt het geven van vakantie vaccinaties nog meer uitgebreid. Dit geeft weer meer mogelijkheden voor Biddinghuizen.
Wat ook heel actueel is, is het patiëntendossier. Dit staat nog te gebeuren. Het maakt het de dokter mogelijk op alle plekken in Nederland van elke patiënt het dossier in te zien. Ik heb er wel mijn twijfels over. Maar zoals alles heeft dit ook twee kanten. Aan de ene kant zijn de dossiers zeer privé gevoelig, aan de andere kant is het zeer praktisch als een dokter in de stad, waar iemand op vakantie is en ziek wordt, meteen bij alle gegevens kan komen en precies weet wat hij wel en niet kan doen. Maar zover is het nog niet.

Wat betekent Biddinghuizen voor Ellen
Biddinghuizen is een kleine plaats en heeft een hechte gemeenschap. Dat vind ik prettig. Dat ik in Dronten ben gaan wonen heeft voor ons goed uitgepakt. Ik had nooit gedacht dat het zo’n rustig effect zou hebben. Het boodschappen doen bijvoorbeeld, kost nu minder tijd, omdat minder mensen mij kennen. Biddinghuizen doet er goed aan rekening te houden met de vergrijzing. In 1984 ging de burgemeester op bezoek bij een mevrouw die 80 jaar was geworden. Hij zei: “ Dit is de leeftijd der sterken”. Nu is de oudste bewoner 100 jaar. Dat de Rabobank weg is gegaan, vind ik diep droevig. Ook dat er geen MFC komt is jammer. Maar de Tas is geweldig. Nu nog een leuk, gezellig pleintje met terrasjes.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat