Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Rita van Westen

Johan Blonk - Nooit gedacht

30-1-2010


Op 14 april 2001 veranderde het leven van de toen dertig jarige Johan Blonk ingrijpend door een ernstig ongeval. Het is een wonder te noemen dat hij de val van negen meter door het dak van een koeienstal überhaupt overleefde. Jaren van revalidatie hebben hun vruchten afgeworpen. Een oude droom van Johan wordt nu werkelijkheid; werken met koeien.

Johan: Als kind al wist ik dat ik later iets met koeien wilde doen. Het liefste wilde ik een eigen veebedrijf hebben, maar zo’n wens is in dit land niet realistisch. Niet voor niets vertrekken veel veeboeren naar het buitenland. Als medewerker was ik werkzaam op een veebedrijf. Prachtig werk, vooral het meedoen aan keuringen en het toiletteren van de koeien vond ik mooi. Maar omdat ik meer vrijheid wilde en meer wilde verdienen, besloot ik als vrachtwagenchauffeur te gaan werken. Het is er echter nooit van gekomen.

Tijdens mijn laatste werkweek, vlak voordat ik op de vrachtwagen aan de slag zou gaan, zat ik op het dak van de stal om netten te bevestigen die het binnenvliegen van vogels moesten voorkomen. Het was tijdens de MKZ-crisis en de ziekte zou door vogels verspreid kunnen worden. Er moest dus alles aan gedaan worden om de vogels buiten de stal te houden. Wat er precies gebeurd is heb ik van horen zeggen, ik weet er gelukkig zelf niets meer van. Het dak waarop ik zat heeft het begeven. Na een val van negen meter kwam ik op de betonnen vloer van de stal terecht. Met de traumahelikopter ben ik naar Amsterdam gebracht. Meer dan een jaar later kwam ik voor het eerst weer thuis. In een rolstoel. Toen had ik niet het idee ooit weer te kunnen werken. Jaren van revalidatie en een aantal operaties volgden. Niet zonder resultaat. Ik kan zelfs weer wat lopen. Sinds vier jaar werk ik een dag per week op de boerderij van Ben Barkema in Lelystad en een dag in de week op de Waiboerhoeve. Het begin is er weer!

Mijn droom om zelf ondernemer te worden is er nog steeds. En het ziet er naar uit dat ik die droom wellicht alsnog kan verwezenlijken. Het werken met koeien, iets dat altijd mijn droom is geweest, neemt steeds grotere vormen aan. Al enige tijd ben ik bezig met het fokken van toprunderen middels het inkopen van embryo’s. Via het internet zoek ik de hele wereld af naar geschikte embryo’s, die bij de koeien van Ben Barkema worden geïmplanteerd. De afgelopen jaren heb ik er flink in geïnvesteerd en inmiddels staan er in Lelystad drie door mij gefokte koeien en een stier op stal die volgend jaar geslachtsrijp zullen zijn. Stapje voor stapje breid ik mijn werkzaamheden uit. Ik verwacht er veel van.

De samenwerking met Ben Barkema is uniek. Alleen zou ik het, door mijn beperkingen, niet kunnen, maar samen vormen we een goed team. Ik koop de embryo’s in en de koeien gaan na het kalveren melk geven, daar heeft Ben weer belang bij. Een paar jaar ben ik nu bezig met deze handel. Tot nu toe heeft het alleen geld gekost, maar dat hoop ik de komende jaren te kunnen veranderen, als mijn eigen runderen voor nageslacht gaan zorgen. Dat ik na het ongeluk toch voor mezelf kan werken, ook al is het nu nog op zeer beperkte schaal, dat had ik nooit gedacht!

Wat betekent Biddinghuizen voor Johan Blonk?
Ik heb het hier prima naar mijn zin. Twee dagen per week werk ik en verder doe ik aan zwemmen en fitness, in Lelystad. Hier in het dorp heb ik verder alles wat ik nodig heb.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat