Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Stephan Havelaar - Speelt heerlijk piano voor me alvorens we beginnen

12-5-2012


Zijn vrouw vond het wel tijd worden dat hij in het licht gezet werd. Hij is veel bezig met muziek en uit dat in diverse vormen, zoals het leiden van koren, het geven van piano- en zangles. Daarnaast treedt hij regelmatig op als zanger of met een van zijn koren. Ook sporten is voor hem heel belangrijk. Hij turnt nog steeds. Stephan is geboren in Leerbroek en opgevoed in Bilthoven. In 2001 ontmoet hij Linda bij een uitvoering van Bach, waar Linda ook zong. Een half jaar later ontmoet hij haar weer. Ze zijn in 2003 in Biddinghuizen komen wonen en hebben nu drie kinderen: Anna, 7, Jesse 5, Mila, 3 jaar.

Ik ben opgegroeid in Bilthoven, samen met acht broers en zussen. Ik was twee, toen we van Leerbroek daar naartoe verhuisden en was nummer zeven van de negen kinderen. In Bilthoven zijn nummer acht en negen geboren. Mijn herinneringen hangen nog in de oneindig hoge bomen achter in de tuin. Ik kijk terug op een mooie jeugd. Mijn vader was makelaar, maar was ook creatief zowel met zijn handen als met zijn geest. Kort na het overlijden van mijn vader, in 1981, heeft mijn moeder haar oude beroep van juf weer opgepakt. Ze woont nu nog steeds in Bilthoven, weliswaar in een ander huis. Mijn broers en zussen wonen over de hele wereld: Op Aruba, Maine en Arizona in Amerika, en een broer is scheepstimmerman, waardoor hij meestal in het buitenland verblijft. Als puber wilde ik alle instrumenten bespelen en koos uiteindelijk voor slagwerk. Daarnaast speelde ik altijd piano en later trompet. Muzikaliteit zit in me. Ik speelde mijn broers vrij gemakkelijk na. Ze speelden allemaal wel iets. Drie van ons hebben het conservatorium doorlopen. Ik deed een jaar Pabo, maar wilde meer met muziek bezig zijn. Ik ben toen aan het conservatorium schoolmuziek gaan studeren. Dat is een bredere opleiding en paste beter bij me. Het werd steeds meer school en minder muziek. Dat stond me niet zo aan. Uiteindelijk ben ik gestopt en ben een jaar piano als hoofdvak gaan studeren. Ik gaf daar al een aantal jaren les in en ben ook koren gaan leiden. Ik heb zangles genomen bij een lerares, die tevens conservatorium docent is. Zij heeft me gestimuleerd om ook de conservatorium zangopleiding te gaan doen.

Ik ben nu ZZP-er. Ik vul als zodanig twee en een halve dag met het leiden van koren en piano -en zangles geven. Daarnaast geef ik een dag in de week zangles op de muziekschool in Harderwijk. Dit alles vindt voornamelijk plaats in de namiddag en avond. Dat geeft me kans veel tijd met mijn kinderen door te brengen. Toch zou ik er graag nog wat leerlingen bij hebben.
Als ik tijd over heb, lees ik veel literaire romans en boeken over religie en geschiedenis. Mijn motto heb ik overgenomen van de zus van mijn vader: ‘ Wees goed voor de ander, vanuit je hart en je verstand, doe wat je moet doen en geniet als het kan’.

Ook sport ik veel . Ik turn al vanaf mijn negende: ‘Een week niet over de kop is een week niet geleefd.’ Ik ben bij een vereniging in Amersfoort. Daar zijn meer veertigers van een hoog turnniveau. Ik doe graag aan wedstrijden mee, maar mijn pols wil even niet. Tussen mijn twaalfde en twintigste heb ik dat veel gedaan, daarna twintig jaar voornamelijk alleen getraind. Drie jaar geleden heb ik weer voor het eerst meegedaan aan een wedstrijd, meteen bingo: NK niveau, 35 plus zilver op het toestel brug. Ik hoop dat ik koppeltje kan duikelen op bed tot mijn 80ste. Ik fiets veel en ik zeil en kano graag. Elk jaar ga ik wel eens twee of drie nachten alleen weg met de kano. In de laatste jaren neem ik wel eens een van mijn kinderen mee. Zij vinden het heel spannend. Ik fiets vaak naar de muziekschool in Harderwijk en dan door naar Nunspeet waar ik een koor leid. Dat komt neer op een rondje Veluwemeer: 55 km. Zo behoud ik mijn goede conditie.

Biddinghuizen voor Stephan.
Een eilandje in het groen dat een smeltkroes vormt van mensen uit heel Nederland, waardoor er geen cultuur ontstaat van oorspronkelijke bewoners tegenover nieuwe bewoners, want iedereen is min of meer ‘import’. B huizen is geen gat, maar kent wel de saamhorigheid van een kleine gemeenschap. In alle eerlijkheid: Ik kwam hier met enige huiver wonen, gezien de geïsoleerdheid. Achteraf zie ik het als een van de beste beslissingen van mijn leven. Het is echt een ideale plek om te wonen met een gezin met drie jonge kinderen.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat