Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Joost Jansen - Weet alles over roggen

15-12-2012


Hij is geboren in de binnenstad van Utrecht geboren en speelde als kind op het grasveld bij de Vaartse Rijn. Daar ging hij al met zijn vader vissen. Hij heeft twee zusjes, in groep vier is hij verhuisd naar Nieuwegein. Daar heeft hij vier jaar gewoond tot eind groep acht. Zijn vader werkte bij een aquariumwinkel als bedrijfsleider. Het was de grootste winkel van Midden Nederland. Daar heeft hij het vissenvirus opgepakt.

Ik ben halverwege groep 8 verhuisd naar Lelystad. Mijn vader ging mensen helpen met het verhuizen van een aquarium, toen ze naar Lelystad gingen. Hij zag dat Lelystad er toch wel leuker uitzag dan ie had gedacht. Binnen een jaar woonden wij daar ook. Een half jaar na de verhuizing brak in Utrecht brand uit in de winkel en was mijn vader werkeloos. Hij solliciteerde heel veel, maar werd te oud bevonden. Hij besloot voor zichzelf te beginnen. Hij kweekte voor zijn hobby pijlgifkikkers in de garage. Hij huurde een pand in de Boswijk, dat een oud Chinees restaurant was geweest. In een gedeelte van het pand zette mijn vader een stelling van dertien meter met zijn aquaria.

Na een half jaar op de Sluis gezeten te hebben ging ik naar de Arcus school. Dat) was een bewuste keuze van mijn ouders. Ik was niet godsdienstig opgevoed, dus vonden ze dit wel goed voor mijn beeldvorming van de maatschappij. Daar deed ik de HAVO, richting natuur en gezondheid. Stoas heb ik daarna gekozen, want ik hielp mijn vader al veel in de winkel. Ik heb de zaak vanaf het begin meegemaakt. Het werd ook een beetje mijn kindje. Ik leerde veel mensen kennen die ook vissen en roggen hebben. Ik werd beheerder van het forum ‘de roggen van Nederland’en een gedeelte gaat zelfs internationaal; van Canada, Amerika tot Engeland, Giekenland etc. De Stoas duurde vijf jaar en ik leerde alles over recreatie ( koe, schapen en een paard) en gezelschaps dieren; cavia’s en konijnen, De dieren zijn moeilijk in te delen in een categorie. Vaak is het een beetje grijs gebied. Zijn kaaimannen gezelschapsdieren of recreatie dieren? Recreatiedieren kun je niet knuffelen, het blijft grijs als je er langer over nadenkt. Toen ging ik bij een aquariumgroothandel werken in Lelystad. Ik werkte in de hal en deed de verzorging, voeren, verversen. Dat deed ik met heel veel plezier. Helaas werd mijn contract niet verlengd. Ik zocht nieuw werk en dat werd de bouw!!! Compleet iets anders. Gipswanden,plafonds en vloeren leggen. Een afbouwbedrijf met een vaste werknemer en twee op uitzendbasis, ik ben een van die twee. We werken door heel Nederland, Ik heb een tijd lang in Amsterdam, Amersfoort, Hoofd dorp en Utrecht. Ik werk er nu zeven maanden en heb heel veel eer van mijn werk.
Voor mijn hobby geef ik workshop over vissen en reptielen. We geven ook kinderparty’s incl. eten bij mijn vader in de zaak. Daar komt mijn meester-opleiding goed van pas. Ik vind het heel erg leuk met kinderen te werken en educatieve verhalen te vertellen. Dat ik een deel van mijn hobby kan overdragen op iemand anders. De kinderen gaan dan anders naar dieren kijken.

Biddinghuizen voor Joost: Heel gezellig dorp. De eerste dag dat ik hier met mijn vriendin kwam wonen, zag ik mensen in een badjas over straat lopen. In Lelystad keken mensen je raar aan als je goedendag zegt. Dat is Biddinghuizen voor mij: een campinggevoel.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat