Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Alwin Aufdenkamp - Veteraan in hart en nieren

26-11-2011


Na de sluiting van de kazerne te Seedorf is Alwin in 2006 aan komen waaien in Biddinghuizen. Hij heeft In heel Nederland ingeschreven gestaan en is uiteindelijk een woning toegewezen door OFW Dronten. Hij kwam vanuit een camping in Twello op de Rosmolen terecht met de spullen in een opslag en werkte in het Harde. Het contract met defensie liep af. Dat hield in dat op zoek moest naar een andere baan, Wat doet men dan? Een open sollicitatie sturen naar de golfbaan en voila, hij is hier terecht gekomen bij Dorhout Mees. Hij heeft acht jaar in Duitsland gezeten, is uitgezonden geweest naar Bosnië, Irak en Kosovo. Hij heeft zijn vriendin ontmoet in Seedorf en meegenomen naar Biddinghuizen.

Ik ben geboren in Den Haag, in Moerwijk. Na Mavo ben ik opgeroepen voor het leger. Ik zat in de laatste lichting die nog op werd geroepen. Negen maanden was ik dienstplichtig militair. Ik aardde er zo goed, dat ik dacht: “Hier ga ik mijn werk van maken.” Ik zat al in het leger, dus binnen twee maanden was ik beroepsmilitair. Ik ging in opleiding in Arnhem en daarna ben ik vijf jaar geplaatst in Assen. Dat is een jongensdroom. Dat heb ik beleefd tot mijn vijfentwintigste jaar.
 
In 1995 werd ik na een jaar in het leger gezeten te hebben, uitgezonden naar Bosnië. Het was nogal heftig om zoiets mee te maken op je negentiende. We zaten er zeven maanden. Er werd geschoten, op die leeftijd is dat nog spannend, Het geluid ging wennen, want er werd niet op jou geschoten. Maar toen ik jaren later in zo’n zelfde situatie zat, was het niet meer spannend, maar dodelijke ernst. Ik was naar Duitsland overgeplaatst en ben ik voor de tweede keer naar Bosnië gegaan om te kijken hoe het met het land stond, maar ook om de eerste keer te verwerken. Zes lange maanden heb ik er gezeten op een observatiepost als infanterist. Toen was er geen oorlog. Ik heb er wel veel levenservaring opgedaan. Ik ben achttien jaar infanterist geweest. Nog drie keer ben ik op zending geweest. Als je matties gaan, dan ga je mee. Elke maand een oefening en elke maand hier naar toe en daar naar toe. Uiteindelijk hield ik het niet meer vol. Mijn meisje vond het ook niet meer leuk, dus ben ik uit dienst gegaan.

Maar ja, nu een nieuwe baan zoeken en ik woon in Biddinghuizen, Ik keek op internet en kwam via Google bij Dorhout Mees. Er werd een green keeper gevraagd. Dan leek me wel wat. Lekker buiten de hele dag, in de natuur, weinig gezeur van een baas om me heen. ‘s Winters doe ik het ijs en zomers het gras, want dat stopt met groeien als het rond de tien graden. Hoe bouw ik een ijsbaan. Het is een omgekeerde airconditioning. Je ziet een grote bult in het midden liggen van de banen, daar zitten vier machines in. Die voeden de ijsbaan met een koelvloeistof dat door de ijsbaan wordt gepompt. Het zijn aan elkaar gesloten buisjes. Ik moet de baan die gebruikt wordt voor skeeleren en fietsen (400 m baan) weer ombouwen tot een ijsbaan. De grote baan moet alleen onderhouden worden. Na vijf jaar zijn de kinderziekten eruit en beheersen we het ijs. Daardoor is het ijs in een constante kwaliteit.
 
Inmiddels weten de mensen ons te vinden. Veel scholen houden hun winterse sportdag bij ons en komen met de hele school hier: van 100 tot 400 kinderen tegelijk. Ik doe de EHBO. In week 46 laten Tjerk en ik de baan vollopen met water. Dat duurt ong een week; zodra we voldoende water hebben, zetten we de machines aan. Onder ideale omstandigheden zouden we binnen vier dag en nachten ideaal ijs moeten hebben. Om zoveel mensen uit Biddinghuizen de mogelijkheid te geven hier te komen schaatsen, bieden we via de BA een bon aan, waarmee er met 25 % korting een dag geschaatst kan worden. De bon kan door het het hele gezin gebruikt worden.
Biddinghuizen: De rust, geen stress, hallo zeggen. Even praatje maken, schaats zelf veel, vooral ‘s avonds met al die verlichting. Fantastische visvijver. Kan vanuit huis vissen aan de waterkant.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat