Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Rita van Westen

Miranda - Rondkomen van € 35,- per week

8-11-2008


Miranda. Geboren in Barneveld. Woont sinds 1993 in Biddinghuizen.

Toen ik klein was, wilde ik edelsmid worden. Met mijn handen werken, zelf oorbellen en armbanden maken, dat vond ik leuk. Mijn leven verliep echter anders. Via een baan in de horeca, daarna een functie als proces operator en na een poosje datatypiste geweest te zijn belandde ik uiteindelijk in de WAO.

Door een vriend ben ik jaren geleden in Biddinghuizen terecht gekomen. Toen de relatie over ging bleef ik achter met een schuld. Maatschappelijke Dienstverlening Flevoland (MDF) heeft me geholpen daar uit te komen. Dat is gelukt. Ik kan financieel weer met een schone lei verder en dat voelt goed. De MDF helpt me nu nog steeds met het beheren van mijn budget. Dat betekent in de praktijk dat ik zakgeld krijg. Rondkomen doe ik van € 35,- per week.

Van dat geld doe ik alles dat buiten mijn vaste lasten valt. Aan eten en drinken besteed ik € 10,- per week. Verder koop ik er kleding van en voer voor mijn drie katten. Ik snoep niet, drink geen frisdrank en laat mijn haar lang groeien, zodat ik niet naar de kapper hoef. Het is puzzelen en het is niet altijd gemakkelijk, maar het lukt me. Ik streef er naar om € 2,- per week te sparen. Na een aantal weken koop ik daarvan iets leuks voor mezelf of ik ga een keertje uit.

Eens per week krijg ik een pakket van de voedselbank. Sindsdien eet ik ook weer vlees, want van mijn budget kan ik dat niet betalen. Met de verse groente die soms in het pakket zit ben ik heel blij. En als er fruit of zuivel in zit, dan spring ik een gat in de lucht, dan is het feest!

Of ik me schaam dat ik geholpen word door de voedselbank? In het begin wel. Maar toen ik twee keer die drempel over was geweest, was dat over. Mijn leven is er zo’n stuk aangenamer door geworden. Eigenlijk moet de maatschappij zich schamen dat er voedselbanken nodig zijn, vind ik. Alleen al in een klein dorp als Biddinghuizen wordt er wekelijks door zo’n twintig tot dertig huishoudens gebruik van gemaakt. Er zijn ook gezinnen die er wel voor in aanmerking komen, maar zich door schaamte laten weerhouden.

Vijfendertig jaar ben ik nu en hoe mijn toekomst eruit ziet, daar heb ik geen idee van. Momenteel wil ik liever niet verder kijken dan één dag. Morgen is ver genoeg. Misschien dat het me over een poos lukt om weer te gaan werken. Het is me gelukt om heel lang uit de WAO te blijven. Dan moet het toch ook lukken om er weer uit te komen?

Wat betekent Biddinghuizen voor Miranda?
Biddinghuizen is een rustig dorp, ik denk dat ik hier wel blijf wonen. Mijn buren zijn een grote steun voor me. De buurman doet mijn tuin en hij helpt me met klussen in huis die ik zelf niet kan. Bij de buurvrouw kan ik met veel dingen terecht. Ik zit wel eens in de put, maar daar wil ik mijn buren liever niet mee belasten. Ze doen al zo veel voor me. Als ik er aan denk, dan krijg ik tranen in mijn ogen van blijdschap. Ik bof echt me ze.

(Om privacy redenen is Miranda niet echte de naam van deze dorpsgenote)
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat