Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Egbert Tietema - Bakker in hart en nieren

14-1-2012


Wie kent hem niet? Met een leeftijd van 84 jaar komt Meneer Tietema (zeg maar Egbert) nog heel gezond en vitaal over. Hij is in 1928 geboren in Oldemarkt. In januari 2012 heeft hij zeventig jaar het bakkersvak gediend. Met veertien jaar werd hij al bakker. Hij heeft maar twee jaar de ULO (nu de Mavo) kunnen bezoeken, want zijn vader was ziek geworden in 1942 en hij moest thuis helpen. Hij heeft er wel spijt van gehad, dat hij de school niet af heeft kunnen maken. Desalniettemin heeft hij wel veel geleerd van het leven en altijd genoten. Zijn familiegeschiedenis gaat ie niet meer vertellen, dat heeft ie al zo vaak gedaan, vindt hij. Hij vertelde dat hij ging trouwen en noemt dat: ’Ik ben in echtvereniging gegaan. Maak er geen vechtvereniging van!’ Dat hoor je niet veel meer zeggen!

Ik vind zingen heel mooi. Zou ik dat nu nog kunnen leren? Kan ik nog zangles nemen? Muziek is zo mooi. Als jong kind speelde ik mee in de musical ‘Repelsteeltje’. Ik ken het liedje nog een beetje. Ik heb tweede bugel gespeeld als jonge knul. Maar je moet wel een goede mond vol tanden hebben. In het bakkersvak zijn de tanden heel snel kapot door het stof van het meel. Met dertig jaar was ik onttand en moest helaas toen ophouden met spelen. Zonder een vast gebit is dat moeilijk. 

Ik wil graag vertellen over het maken van donker brood, passend bij dit verhaal. Het is leuk om over brood iets te vertellen. Volgend jaar ga ik er een PowerPoint presentatie van maken. Ik ben pas nog op bezoek geweest bij de school van mijn kleinzoon; het banket en brood lokaal in de oude fabriek van Verkade in Zaandam. Mijn kleinzoon wil de zaak van vader Koen overnemen.
Ik heb door vele landen gereisd: Roemenië waar we veel machines naar toe hebben gebracht, Afrika, Amerika, Canada, Engeland, Albanië, Suriname, Vietnam. Overal is er een verschillende broodcultuur.

Het bruin maken van brood: `Toscaans’ bood is het donkerst. De graansoorten zijn altijd gerst, tarwe en rogge. Ze hebben allen andere eiwitten. De eiwitten van de tarwe zijn het meest elastisch en de eiwitten van het gerst zijn ontvankelijk om geroosterd te worden. Daarom roosteren ze het gerst net zolang tot het een bruine massa (mout) wordt en die wordt aan het meel van het tarwe toegevoegd. Voor ontbijtkoek wordt de honing gekookt, de eiwitten beginnen te verstijfselen en het wordt met roggebloem samen gekneed. Na de afkoeling is het deeg geschikt om verwerkt te worden met kruiden en bakpoeder; gebakken in de oven wordt de koek luchtig. 

In de tijd dat ik zelf in de bakkerij werkte, in de jaren zestig, zeventig, kwamen er meer verschillende soorten brood opzetten, zoals het volkoren brood. Om het tarwemeel dat we daarvoor gebruikten,donkerder te maken, voegden we buismankoffiestroop toe om het te onderscheiden van het gewone tarwebrood. Alle toevoegingen van al het brood zijn natuurproducten. Er worden geen chemische middelen aan brood toe gevoegd.

Biddinghuizen voor Egbert
Er is een tijd geweest dat ik verdrietig door het dorp liep. De sfeer was veranderd en de huizen verouderd. Het beleid van de woningbouwverenigingen van Nederland is nu veranderd en dat is goed te merken. Het is een harmonisch spel geworden tussen gemeente en woningbouw. De laatstgenoemde heeft ruimte gekregen om meer aan verbouwingen en nieuwbouw te doen. Daardoor heeft het dorp meer aanzien gekregen. Het zou ook goed zijn als we één pand zouden hebben, dat laagdrempelig is en geschikt is voor bv spreekuur in een servicekantoor van dorpsbelangen, kerkelijk bureau en voor hulpverlening/advisering op elk vlak. Dan groeien de mensen naar elkaar toe. Ik ben ondernemer, dus ben voor ondernemingsschap. Ik let daarop. Mijns inziens moeten we ervoor zorgen dat we een dorp worden van 10.000 inwoners. In 2010 wonen er nog maar 6.000 mensen. Bij een aantal van 10.000 mensen kun je redelijk aantal winkels onderhouden en verenigingen. Het is fijn dat Hedy, van der Heikant en Meaclusa (projectontwikkelaar) ook kunnen bouwen in de Graafschap, die er klaar voor ligt. Ik ben er blij mee, daar aan kun je zien dat het plaatselijke bestuur beleid voert. Agrariërs, die de boerderij overdroegen aan een opvolger konden hier vroeger geen huis bouwen, Nu is het anders en is er weer ruimte voor ze. Ze hoeven niet uit hun vertrouwde omgeving. Als ik dorpsgenoten lees valt het me op dat we zoveel nieuwe, interessante bewoners hebben gekregen. Ze komen voor mij zelfs nieuw over!Hartelijk welkom!
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat