Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Herma Loohuis

Simon Dam - DJ radio en draaien van allerlei soorten muziek

1-6-2013

Hij heeft een studio boven in zijn huis en bereikt daarmee veel mensen, een grote luisterdichtheid. Hij woont nog maar een jaar in Biddinghuizen. Zijn Roots liggen in Friesland, alwaar hij achter de computer door middel van chatten een leuke vrouw ontmoette. Een tijdje mee afgesproken tot ze tot het besluit kwamen om maar eens samen te gaan wonen, en dat werd in Biddinghuizen. Zij heet Mariëlle en ze woont hier al een tijdje. Ze hebben katten en honden.

Ik ben geboren in Leeuwarden in 1963, en vroegtijdig uit huis geplaatst, omdat mijn ouders het moeilijk hadden. Ik heb een broer en twee zusjes. Ieder kwam in een ander huis terecht. Dit gaf ons een andere opvoeding. Ik kwam in een tehuis.  Wat ik me vooral herinner is, dat ik er koper leerde slaan, wat heel bijzonder is voor een kind van mijn leeftijd toentertijd. Ik maakte een echte koperbal. Ik weet nog precies hoe je dat moet doen, maar zal het de lezers besparen.  Die bal mocht ik houden. Ik leerde ook sluieren, dwz schilderen, het komt er op neer dat je papier bewerkt door er elke keer met dezelfde kleur over heen te schilderen. Red. Sluieren is een bijzondere schildertechniek, die veel tijd en rust vraagt, maar vooral boeiend is. Het is een scheppend proces. Het aanbrengen van een sluier gebeurt met heel verdunde waterverf. De verf wordt laag voor laag aangebracht. De eerste vlakken van een sluier zijn bijna onzichtbaar. De lijnen worden pas aangebracht in een later stadium van het werk. Je keert het werk steeds om, waardoor niets een vaste vorm krijgt. Als er voldoende vlakken zijn en de kleur is dieper geworden,  zie je vanzelf beelden ontstaan.  Ik maakte ook achtergronden die driedimensionaal zijn. Dat maakte ik zelf zonder programma en alleen met een kwast. Altijd dezelfde kleur;  ik maakte één bepaalde beweging en na een half jaar zag ik pas het resultaat.
Het afstaan van je kinderen kan ik niemand aanraden te doen. Wees trots op je eigen kinderen, wil ik iedereen zeggen. Ik was vroeger heel bang. Ik heb zelf heel veel alleen moeten leren. Ik ben dyslectisch en zie nu pas dat ik veel fouten maakte en nu het goede leer. Ik heb dat hoofdstuk afgesloten en ga verder met mijn leven.

Op mijn twaalfde ben ik na mijn lagere schooltijd weer richting huis gegaan. Daar ontmoette ik mijn broer en bekeek zijn hobby: zendertjes maken. Door straatwijsheid hadden we geleerd in de jaren 80 om bouwtekeningetjes te maken. We zonden uit vanuit onze slaapkamer; Ik deed een zendertje met microfoontje in een box,  ging naar beneden, deed de radio aan en zocht mijn eigen zender op door net zolang te zoeken tot ik mijn eigen stem hoorde.  Nu ben ik bij een radiozender aangesloten, www.cafedeblauweknoop.com. Iedereen heeft zijn eigen zenduren. Ik draai op de maandagmiddag. Je kunt bij mij verzoekjes aanvragen van de 70’s of 80’s, toen en nu.
Als je muziek wilt horen, die je al heel lang niet hebt gehoord, kun je die ook aanvragen.
Radiomuziek is echt een passie mij. Ik zou heel graag ook praten met de jongeren die bij de JOP rondlopen. Ik kan hierdoor bekend maken bij De Biddinghuizenaren wat de jongeren hier zo beweegt en wat ze zoals doen of graag zouden doen. Daarnaast wilde ik ook wel eens los komen van mijn studio. Ik wilde buitenshuis ook iets doen.  Dus werd Ik vrijwilliger bij het inloophuis, maar daar ben ik mee gestopt, ik ben nu op zoek naar ander vrijwilligerswerk.

Biddinghuizen: ik kwam vanuit de stad naar ons dorp. IK dacht wat is dit voor een gezellig klein dorp. Ook al stel je je niet voor aan je buren, je wordt vrij snel opgenomen in de samenleving als je er voor open staat. Mooie bosrijke omgeving. Qua gezondheid beter om hier te zijn dan in de stad. Hier snuif je elke dag de frisse lucht. ‘s Nachts die stilte en de sterrenhemel, prachtig!
Wil je ook je eigen verhaal vertellen, mail dan naar hermaloohuis@gmail.com We doen het samen!
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat