Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Rita van Westen

Aysegül Genc - Het hart gevolgd

24-2-2008


Aysegül Genc. Geboren in Istanbul, Turkije. Woont sinds zeventien jaar in Biddinghuizen.

Ik was zeventien jaar, zat op school en zou rechten gaan studeren toen ik verliefd werd op Muhlis. Hij woonde in Nederland en was op vakantie in Turkije toen ik hem ontmoette. Voor mij was het meteen duidelijk dat we voor elkaar bestemd waren. Ik wilde nog maar één ding: Zo snel mogelijk trouwen en bij Muhlis zijn.

Toen ik thuis vertelde van mijn plannen, was vooral mijn moeder heel boos. Ze wilde dat ik mijn studie zou afmaken. Bovendien vond ze me veel te jong om al te trouwen. Mijn vader stond ook niet te juichen, maar hij verbood het niet. Hij kende Muhlis en vond hem een aardige jongen. Ik heb toen mijn gevoel gevolgd, ben getrouwd en met Muhlis meegegaan naar Nederland. Geen seconde heb ik mij afgevraagd wat de gevolgen van die beslissing zouden zijn. We hadden geen huis in Nederland, ik had geen idee waar ik terecht zou komen en ik stopte met mijn studie. Het kon me niet schelen. Want ik was bij Muhlis.

Toen we na een lange reis aankwamen in Biddinghuizen was het nacht. We logeerden bij een broer van Muhlis aan de Kopakker. In de duisternis kon ik bijna niets zien van het dorp. Het was wel even schrikken, toen ik wakker werd mijn nieuwe omgeving kon verkennen. Alles was recht en plat, alles was bestraat en heel netjes. Geen bergen. Waarom zijn alle huizen hetzelfde? Hoe moet ik hier ooit mijn weg vinden?, vroeg ik aan Muhlis, maar hij verzekerde me dat het goed zou komen.

Tijdens mijn eerste jaar in Nederland heb ik elke dag gehuild, door heimwee en verdriet. In Turkije had ik een druk sociaal leven en ik studeerde. Hier werden mijn contacten beperkt tot de Turkse gemeenschap in Biddinghuizen. Muhlis werkte veel en was daarom niet vaak thuis. Gelukkig kregen we een eigen huis, aan de Cultuursingel. Ik leerde mensen kennen en raakte gewend aan mijn nieuwe omgeving. Gemakkelijk was het niet, maar het lukte me elke dag iets meer te wennen in Nederland.

Achteraf ben ik blij dat ik mijn hart gevolgd heb, toen ik verliefd werd. Nog steeds ben ik heel gelukkig met Muhlis. We hebben samen drie fantastische kinderen. Ik weet natuurlijk niet hoe het afgelopen zou zijn als ik mijn studie had afgemaakt en in Turkije was gebleven. Maar ik weet wel dat ik dan waarschijnlijk niet getrouwd zou zijn met Muhlis. En daar moet ik niet aan denken. De keuze is goed geweest. Maar ik begrijp nu wel heel goed dat mijn moeder toen zo boos was. Want ik moet er niet aan denken dat mijn dochter hetzelfde zal doen als ik, als ze zeventien is.

Wat betekent Biddinghuizen voor Aysegül Genc?
Na al die jaren hier, heb ik het gevoel dat ik oud kan worden in Biddinghuizen. Dat ik me nu zo voel, had ik in mijn eerste jaar in Nederland niet kunnen denken. Op vakantie gaan naar Turkije vind ik heel leuk en natuurlijk ben ik blij dat ik het land van mijn jeugd en mijn familie terug zie. Maar Nederland is nu het land waar ik thuis hoor en waar ik mijn thuis voel. Mijn moeder is hier al een paar keer op bezoek geweest. Zij ziet dat ik hier gelukkig ben, dus het is goed.
Sinds twee jaar werk ik in de bibliotheek. Ook doe ik vrijwilligerswerk in de moskee. Een groep van vijf Turkse vrouwen gaat de komende tijd dingen organiseren om de contacten met de inwoners in Biddinghuizen te versterken. Zo zullen op 8 maart Turkse vrouwen gaan ontbijten met Nederlandse vrouwen met als doel samen te praten over de positie van de vrouw. Het is belangrijk dat we goede contacten met elkaar hebben. Want Turks of Nederlands, wel of geen hoofddoek: We zijn allemaal mensen. Daar gaat het om.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat