Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Rita van Westen

Wil de Vries - Een nieuwe toekomst

1-12-2009


Wil de Vries (75) – Geboren te Spaarndam, woont sinds 1967 te Biddinghuizen. Was acht jaar weduwe, toen zij onverwacht weer verliefd werd.

Zoals zo velen zijn ook mijn man Theo en ik destijds hier naartoe gekomen voor het werk. De Spaarndammer polder, waar Theo in de landbouw werkte, kreeg een natuurbestemming en bij de Hoogovens aan de slag gaan was de enige optie op werk. Dat was helemaal niets voor hem. Zo zijn we aan de Wendakker terecht gekomen. Want in Biddinghuizen was werk genoeg.

Helaas is Theo tien jaar geleden overleden. Hij is maar zesenzestig jaar geworden. En ik was opeens weduwe op diezelfde leeftijd, want we waren even oud. Door het dorp ben ik toen fantastisch opgevangen. Men haalde me op om mee te gaan naar de soos en om op dinsdagavonden te gaan eten in Het Koetshuis. Maar alleen is maar alleen. Het is wel te doen, maar het valt niet altijd mee. Ik heb werkelijk nooit gedacht ooit weer verliefd te worden. En toch is het gebeurd. Het heeft mijn leven op z’n kop gezet. Want opeens is er weer toekomst.

Het gebeurde zo’n twee jaar geleden, toen ik meeging met het koor Zon en Zegen, naar Katwijk. Samen met Huib de Graaf ben ik toen wat gaan eten in het centrum van Katwijk. Zomaar, er zat bij beiden geen andere bedoeling achter. Hij betaalde voor me, dus wilde ik op mijn beurt de entree voor het optreden van Zon en Zegen betalen. Maar daar wilde hij niet van horen. In de week na het bezoek aan Katwijk ben ik dus even bij Huib langs gegaan om hem te betalen voor het eten en te bedanken voor de gezellige dag. We dronken samen wat op het balkon van zijn appartement en raakten aan de praat. Bij het weggaan zei Huib: Nu moet ik jou bedanken, want ik heb een heel gezellige middag gehad. Dat is volgens het moment geweest dat de vonk tussen ons beiden oversloeg.

Verliefd worden als je al een leven achter je hebt is anders dan wanneer je jong bent. Al zijn de vlinders er niet minder om en is Huib ieder moment van de dag in mijn hoofd. We hebben beiden kinderen en vonden het belangrijk dat ze het van ons zouden horen en niet van iemand anders. Dan is er de spanning van hoe ze zullen reageren. Want wat als een van hen er niet achter zou staan? Wat doe je dan? Gelukkig reageerden zowel de kinderen van Huib, als die van mij allemaal heel positief. Daar zijn we ontzettend blij om. Ook de reacties uit het dorp zijn hartverwarmend, iedereen gunt ons dit geluk. Dat ik dit nog mag meemaken op mijn leeftijd vind ik heel bijzonder.

De contacten tussen onze beide families zijn heel plezierig. Huib zal zijn vrouw Anneke, die bijna drie jaar geleden overleed nooit vergeten. En ik draag Theo, met wie ik drieënveertig jaar getrouwd ben geweest, voor altijd in mijn hart. Maar Huib en ik hebben samen een toekomst. Het voelt heel vertrouwd, alsof we al jaren bij elkaar zijn. We weten zeker dat Anneke en Theo onze relatie goed gevonden zouden hebben. Huib en ik zijn nu allebei vijfenzeventig jaar, maar we hopen dat we honderd worden!

Wat betekent Biddinghuizen voor Wil de Vries?
Er is mij wel eens gevraagd of ik niet terug zou willen gaan naar Spaarndam. Dan denk ik aan de fantastische jaren die ik hier gehad heb, aan gezelligheid toen het dorp nog jong was. Nooit heb ik een dag spijt gehad dat ik hier gekomen ben. Ik ben in de jaren dat ik hier woon vergroeid geraakt met het dorp en moet er niet aan denken ooit hier weg te gaan.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat