Home

Dorpsgenoten

Tussen 2005 en 2013 is er door diverse auteurs een rubriek geschreven voor dorpsblad Biddinghuizen Actueel: "Dorpsgenoten". Deze verschenen bovendien op de website van Dorpsbelangen Biddinghuizen en (met alleen intro) als nieuwsbericht op de nieuwswebsite BHZNet.nl.
Op deze website dorpsgenoten.biddinghuizen.org vindt u het archief van deze rubriek terug.
Heeft u vragen over de inhoud van de artikelen, neem dan contact op met Dorpsbelangen Biddinghuizen of met de redactie van nieuwswebsite BHZNet.nl.
Aan de inhoud van de artikelen kunnen geen rechten worden ontleend.

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal, soms indrukwekkend, soms verrassend, soms heel gewoon, maar toch altijd weer bijzonder. In de rubriek DORPSGENOTEN….wordt wekelijks een kijkje genomen in het leven van een Biddinghuizenaar.
Door Rita van Westen

Ruhi Özdemir - Kom maar proeven

17-7-2010


Ruhi Özdemir opent, als alles volgens planning verloopt, volgend weekeinde café-restaurant Bodrum in het centrum van Biddinghuizen. En voordat hij echt van start gaat mag iedereen tegen gereduceerde prijzen komen proeven van al het lekkers dat in zijn Turks-Italiaanse restaurant te koop zal zijn.

Ik woon al vijfentwintig jaar in Biddinghuizen. Ik weet nog goed dat we op 11 november hier kwamen wonen. Er kwamen zingende kinderen aan de deur. ‘Elf november is de dag’, zongen ze. Geen idee wat dat betekende… Het was mijn eerste dag in Nederland en ik sprak alleen Turks. Geef ze maar snoep, zei mijn vader. Aan het eerste groepje kinderen dat langs kwam heb ik toen alle snoepjes gegeven die we in huis hadden. Niet wetend dat er nog heel vaak aangebeld zou worden, die avond.

Ook al ben ik hier niet geboren, Biddinghuizen voelt echt als mijn dorp. Mijn kinderen zijn hier geboren. Turkije is voor mij een vakantieland. En dat ik hier in mijn eigen dorp een café-restaurant ga openen, dat vind ik echt geweldig. Als alles gaat zoals we het gepland hebben, dan opent Bodrum volgend weekeinde haar deuren. En ik hoop dat iedereen in Biddinghuizen dan komt proeven. Tegen zo laag mogelijke prijzen kan men dan kennismaken met wat Bodrum te bieden heeft.

Van de ervaringen van het eerste weekeinde hoop ik te leren wat de mensen in Biddinghuizen lekker vinden. De twee koks, een Turkse- en een Italiaanse, zullen daar zeker op inspelen. Voor de bediening zijn drie Biddinghuizense meisje aangenomen.

Door de naam van mijn zaak denken veel mensen dat ik uit Bodrum afkomstig ben, maar dat is niet zo. Ik kon maar geen goede naam voor mijn bedrijf bedenken. Eerst dacht ik aan iets Engelstaligs, maar dat voelde toch niet goed. Toen ik bij de Kamer van Koophandel stond om in te schrijven wist ik het nog steeds niet. Maar ik moest daar toch met een naam komen. Noem het maar Bodrum, heb ik toen in een opwelling gezegd. En zo werd het Bodrum. Nu voelt het heel goed, die naam. Ik hoop dat Bodrum een begrip gaat worden in Biddinghuizen.

Mijn doel is goed en lekker eten tegen redelijke prijzen te verkopen. Van dure grappen hou ik helemaal niet. Ik hoef er niet rijk van te worden. Als ik redelijk kan leven en de huur kan betalen, dan vind ik het al prima. We leven maar één keer en je kunt je geld toch niet meenemen naar een volgend leven. Ook hoop ik dat veel mensen langs zullen komen voor de gezelligheid. ’s Zondags na de kerk, bijvoorbeeld, voor een kopje koffie. Of als ze ’s avonds een rondje lopen met de hond. Ook daarvoor biedt Bodrum gelegenheid. Het werd tijd dat er in Biddinghuizen weer een plaats kwam waar mensen elkaar kunnen ontmoeten, samen iets drinken.

Volgens mij voorziet het terras dat we gaan inrichten ook wel in een behoefte. Mocht Bodrum een succes gaan worden, dan zou ik in het pand ernaast wel iets willen beginnen voor de jeugd van Biddinghuizen. Misschien met een pooltafel of zo. Maar eerst moet er nog veel werk verzet worden bij Bodrum. Aan hard werken heb ik geen hekel. Mijn hele leven al werk ik zes dagen per week. Maar dat ik nu voor mezelf werk, voor mijn eigen café-restaurant, in mijn eigen Biddinghuizen, dat voelt heel bijzonder.
Eerder verschenen in Dorpsgenoten:

Realisatie: Sybit - Software op Maat